Thalassofobie is de irrationele angst voor de zee, een aandoening die ervoor zorgt dat degenen die eraan lijden in paniek raken bij het naderen van een strand of bij het zeilen op een boot. Hoe veilig de maritieme omgeving ook is, de thalassofoob zal angstig zijn, zelfs als de zee in de verbeelding is. Dit soort problemen ontstaan door eerdere niet-positieve ervaringen met onder meer de zee, scheepswrakken, verdrinkingspogingen. De slachtoffers zouden, wanneer ze dergelijke traumatische gebeurtenissen meemaken, ze niet nog een keer willen meemaken, wat grote angst veroorzaakt.
Wat is thalassofobie
Inhoudsopgave
Etymologisch komt de term van het Griekse "Thalassa" wat "Zee" betekent en "Phobos" wat "Angst" betekent. Zoals uitgelegd, is dit een soort thalassofobie-zeefobie, die is gebaseerd op een intense angst voor de oceaan, dat wil zeggen, de open zee, omringd door veel water en de angst om te denken dat er iets verborgen de zee die de persoon kan schaden.
Mensen met thalassofobie staan bekend als enigszins paranoïde, in feite blijven ze met een houding terughoudend om de stranden te bezoeken of zelfs in de oevers te zwemmen, dit vertegenwoordigt een extreme thalassofobie.
Dit is een vrij veel voorkomende fobie, aangezien er veel mensen zijn die volharden met angst, hoewel sommigen het natuurlijk meer hebben dan anderen. Bekende gevallen van thalassofobie worden klinisch gediagnosticeerd, dit komt door het hoge niveau van ongemak dat mensen met thalassofobie ondervinden, waardoor de kwaliteit van leven van patiënten beetje bij beetje achteruitgaat en ze verhinderen verschillende soorten activiteiten uit te voeren die te maken hebben met water. Het is geen situatie die lichtvaardig kan worden opgevat, aangezien elke trauma-episode kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen.
Symptomen van thalassofobie
Deze fobie doet zich voor wanneer de patiënt wordt blootgesteld aan prikkels die hij neemt of voelt dat ze gevaarlijk zijn wanneer hij in de buurt van de open zee is, dus het meest voorkomende symptoom is angst.
Dan komen de tachycardie, lichaamstrillingen, overmatig zweten, de brede gedachte dat er een ramp komt, verlies van controle over lichaamsbewegingen, duidelijke stressaanvallen en het op handen zijnde gevoel van een naderende dood. Neurologisch activeren mensen met thalassofobie het sympathische zenuwstelsel, dat zo werkt dat de patiënt reageert op kleine prikkels en kan vluchten.
Volgens psychoanalytici kan thalassofobie bij de patiënt lichamelijke symptomen veroorzaken, variërend van duizeligheid, misselijkheid, de neiging om te braken door bewegingen die vergelijkbaar zijn met die veroorzaakt door het getij, tot droge lippen, tachycardie en kortademigheid, omdat de geest reageert op nieuwe mogelijke ontmoetingen met de zee met de angst voor de geleefde ervaring in plaats van met gevaarlijke situaties.
Nu, wanneer we spreken over het gedrag van de patiënt kan twee verschillende reacties hebben, de eerste is om ongecontroleerd te vluchten van de plaats, meer als een impuls dan als een persoonlijk verlangen, de tweede is om volledig te voorkomen dat de prikkel die de fobie genereert, op deze manier voorkomt het de eerder genoemde aanvallen en symptomen.
Oorzaken van thalassofobie
Fobieën hebben geen vaste oorzaak die de aanvallen of fobische episodes veroorzaken, in feite verschijnen deze meestal op basis van verschillende factoren of ervaringen die elke patiënt heeft meegemaakt en bijgevolg de angst voor verschillende dingen, plaatsen of situaties.
Hetzelfde gebeurt met thalassofobie, omdat de persoon mogelijk een traumatische ervaring op zee heeft gehad en die situatie ertoe heeft geleid dat hij een emotioneel teken achterlaat dat als onaangenaam wordt beschouwd en dat wordt geactiveerd met verschillende stimuli.
Volgens sommige thalassofobietests hebben de meeste patiënten traumatische ervaringen op zee gehad en van daaruit wordt een onomkeerbare angst voor de oceaan opgewekt. Deze ervaringen variëren van bijna verdrinken, een geliefde verloren hebben in de oceaan, getuige zijn van de dood van iemand op zee of het tegenkomen van gevaarlijke oceaandieren.
Er is nog een reden waarom deze fobie zich kan ontwikkelen en deze houdt verband met het gebrek aan informatie over de oceaan. Foto's van thalassofobie kunnen worden bekeken om een idee te krijgen van het trauma.
In de thalassofobie-test of thalassofobie-quiz komen bepaalde vragen naar voren over de angst voor de diepten van de zee en wat daarin bestaat, dus dit kan een van de oorzaken van de fobie zijn.
Aan de andere kant is het belangrijk om te vermelden dat er enkele fobieën zijn die verband houden met de term die in deze post wordt bestudeerd, dit zijn batofobie (angst voor de diepten van de zee) en hydrofobie (angst voor water). Beide fobieën kunnen episodes veroorzaken die erg lijken op die van thalassofobie, maar ze komen niet in dezelfde situaties voor.
Behandelingen voor thalassofobie
Thalassofobie kan worden genezen met psychotherapieën, angstherkenningssessies en het overwinnen van gebeurtenissen. De uitroeiing van de nasleep van een schipbreuk kan worden opgelost met slaaptherapieën en bezoeken aan ontspannen stranden terwijl medicijnen worden ingenomen die de fysieke effecten zoals duizeligheid en koude rillingen tegengaan.
Thalassofobie wordt aangevuld met andere fobieën die ook verband houden met water of de zee. Voorbeeld: chemofobie, angst voor golven en bathofobie, angst voor de diepte.
Veel mensen denken dat alle thalassofobie dezelfde symptomen hebben, maar de realiteit is anders, aangezien alle mensen anders reageren op basis van de prikkels waaraan ze worden blootgesteld, daarom is het belangrijk dat elke behandeling gepersonaliseerd is en dat deze wordt geraadpleegd en toegepast door een professional.
