Wetenschap

Wat is een continentale helling? »De definitie en betekenis ervan

Anonim

Het staat bekend als continentale helling naar het water gebied dat ligt tussen de 200 en 4000 meter onder zee niveau, dat wil zeggen van het continentaal plat. Het staat ook bekend als het "relinggebied" of gewoon "zócalo."

Het wordt in wezen gekenmerkt door een groot reliëf, zodat je hoge bergen, diepe valleien en enorme onderwaterkloven kunt vinden. Daarnaast is het ook gebruikelijk dat grote aardverschuivingen optreden in dit type gebied, aangezien de oorsprong van dit type hellingen juist moet worden gezocht in de opeenvolging, die achtereenvolgens wordt gegenereerd, van sedimenten die zelfs uit andere nabijgelegen continenten kunnen komen. Dit alles maakt de leefomstandigheden erin erg zwaar, waardoor de biomassa aanzienlijk wordt verminderd.

In wezen is de morfologie ervan gebaseerd op een glooiende vlakte, die in trappen rafelt, waarbij elke verdieping grenst aan wat is geïdentificeerd als een "normale" fout. Over het algemeen zijn deze vloeren niet bedekt met enige vorm van sediment, aangezien er vaak depressies zijn zoals onderzeese canyons.

De voet van de helling wordt gevormd door de opeenhoping van sedimenten die van het continentale plat zijn gevallen. Kortom, het maakt deel uit van de onderwatermorfologie. Valleien, bergen en grote onderwaterkloven verschijnen meestal in dit soort reliëfs.

Vanwege de grote diepte, is zonlicht niet de continentale hellingen te bereiken en het water temperatuur is zeer laag. In deze extreme omgeving kun je gigantische kraters vinden die gassen zoals methaanhydraat uitstoten. Op de oceanische hellingen blijft dit gas stabiel, maar als de temperatuur verandert, zou dit gas uit de diepte van het aquatisch milieu ontsnappen en dit zou schade aan het milieu of ernstige ongevallen op schepen veroorzaken.

Naast de continentale hellingen zijn er in de diepten van de zee en de oceanen andere soorten reliëfs. Daarom zijn de abyssale vlaktes vlakke oppervlakken met grote uitbreidingen en die bedekt zijn met sedimenten. Sommige abyssale vlaktes hebben enkele onderbrekingen in het terrein, beter bekend als guyots (guyots zijn onderzeese bergen met een conische vorm en een platte bovenkant). Aan de andere kant worden sommige abyssale vlaktes ook onderbroken door de zogenaamde oceanische ruggen, dit zijn mariene ruggen die zich langs de oceanen uitstrekken.