Het is bekend met de term theïsme om te geloven dat er een God is die verantwoordelijk was voor het scheppen van het universum, om deze reden erkennen ze hem op zijn beurt als de schepper van hemel en aarde, theïstische mensen of gelovigen in God bevestigen ook dat niet alleen de leiding had over de creatie ervan, maar dat het nog steeds regeert en dat hij daarom op de een of andere manier verantwoordelijk is voor het behoud of de vernietiging ervan.
Aan de andere kant is dit een woord dat verwijst naar de overtuiging van het bestaan van goddelijke wezens of goden. Volgens het theïsme is God "een levend wezen" die de macht heeft om invloed uit te oefenen op wat er in de loop der jaren met de wereld kan gebeuren en ook met de mensen die er wonen. Het is belangrijk om in gedachten te houden dat een God als zodanig wordt beschouwd wanneer men gelooft in een bovennatuurlijk wezen dat in staat is tot even bovenmenselijke en wonderbaarlijke krachten, zoals het feit dat men leven kan geven of nemen. Dit woord werd geboren in het oude Griekenland toen ze geloofden en geloofden in de Griekse goden van Olympus, maar later kreeg het verschillende betekenissen in verschillende regio's vanwege de diversiteit aan overtuigingen van een of meer goden vanwege de verscheidenheid aan religies en ook vanwege de verschillende bekwaamheden die aan elk van deze goden werden toegeschreven.
Gekoppeld aan theïsme zijn er verschillende termen die ermee gepaard gaan, zoals deïsme, dat aangeeft dat de god of goden die het universum hebben geschapen er sinds de schepping niet tussen zijn gekomen. Voor deïsten is de manifestatie van God door bovennatuurlijke wetten die door de wetenschap kunnen worden geanalyseerd .. Aan de andere kant is er non-theïsme waarin geen god wordt geloofd, maar in een andere spirituele aanwezigheid, het boeddhisme behoort bijvoorbeeld tot dit type religie waar ze de leringen van Boeddha die ook een wezen was, geloven en beoefenen. mens. En het theïsme zelf, waar een God is die het universum heeft geschapen en er ook rechtstreeks tussenbeide komt, hier kunnen we het monotheïsme benadrukken dat de aanwezigheid van een enkele god erkent, zoals in het katholicisme of het judaïsme en polytheïsme waar wordt gesteld dat er meerdere zijn. goden zoals het hindoeïsme. Dit is de ware acceptatie van deze term sinds de zeventiende eeuw, dat wil zeggen dat het gebruik van de term theïsme beperkt was tot degene die een persoonlijke, transcendente en creatieve God aanvaardt.
