Het is een term die afkomstig is van het Griekse εογονία en dat betekent de oorsprong van de goden. Zoals de naam aangeeft, verklaart de theogonie de oorsprong van elke god in verschillende culturen over de hele wereld en, sprekend over de goden die worden begrepen als de scheppers van het universum en alles wat bestaat, zal de theogonie altijd gerelateerd zijn aan de kosmogonie, dat wil zeggen, de mythologische geschiedenis die elke cultuur heeft om de oorsprong van het universum te verklaren. Aan de andere kant probeert theogonie niet alleen de oorsprong uit te leggen, maar ook de genealogie van de goden, dat wil zeggen hun nakomelingen, families van goden, relaties, vakbonden, enz.
We moeten in gedachten houden dat, volgens de meeste theogonie- geleerden, Hesiodus de verschillende relaties van de goden en hun deelname aan de levens van mensen niet presenteert als literaire geschiedenis, maar als iets volkomen waar (volgens verschillende historische bronnen die door Hesiodus zijn verworven.) deze kennis van een openbaring van de Muzen van de berg Helicon). De geschiedenissen van de geschiedenis van Hesiodus stellen ons in staat een tijdperk, een mentaliteit en de verre oorsprong van de westerse cultuur te kennen, omdat we niet mogen vergeten dat veel concepten en ideeën van de theogonie aanwezig zijn in de kunst, de filosofie of de geschiedenis zelf. Op hetzelfde moment, is het niet moeilijk om voorbeelden van het geven trace cultureel achtergelaten door Theogony in onze taal (woorden als hypnose, begrafenis, erotiek, tyfoon, oceaan, chronologie, brood, harmonie en vele anderen).
In dit geval kunnen we vaststellen dat de theogonie niet aarzelt om het bestaan van drie generaties goden vast te stellen:
- De generatie van hemel en aarde. Dit bestaat voornamelijk uit Gaea en Uranus, een eerste paar goden die verantwoordelijk waren voor het vormen van dieren, mensen, bergen, rivieren, zeeën.
- De generatie van titanen. In deze tweede generatie goden behoren figuren als Cronus (Tijd) en Rhea (Natuur) tot de afstammelingen van Hestia (godin van de haard), Hera (godin van het huwelijk), Poseidon (god van de zeeën), Demeter (godin) van de landbouw) of Hades (godin van de doden). En dat alles zonder Zeus te vergeten.
- De generatie van de Olympische goden. In verband hiermee staat vast dat het het resultaat is van de triomf van Zeus over de Titanen die hem ertoe bracht met Hera te trouwen om van daaruit vanuit Olympus te regeren. Als gevolg van deze relatie zijn er vele andere goden ontstaan, zoals onder meer Apollo of Artemis.
