Dit is een soort van de nu uitgestorven katachtige, die behoorde tot de Macairodontin-onderfamilie, deskundigen bevestigen dat de sabeltandtijger voor het eerst op het Amerikaanse continent verscheen, met name op het noordelijk halfrond, tijdens het Plioceen en het stierf in het uiterste zuiden ervan uit tijdens het evenement dat de Great American Exchange heette. Er wordt aangenomen dat de mannetjes van deze soort 300 kg konden bereiken en hun onderscheidende kenmerk waren de enorme hoektanden die uit hun kaken staken, waardoor ze een van de meest populaire uitgestorven dieren onder de mensen waren.
De oude sabeltandtijger kan worden vergeleken met wat de Afrikaanse leeuw tegenwoordig is, hij zou een gemiddelde hoogte van 1,1 meter kunnen bereiken tussen de grootste exemplaren, met een veel robuuster lichaam dan dat van de leeuw en kan gemakkelijk 280 bereiken. kilogram vertoonden de vrouwtjes met betrekking tot de mannetjes geen significante verschillen in grootte, daarom hebben de experts de theorie dat als ze in groepen leefden hun gedrag vergelijkbaar is met hoe de roedels wolven tegenwoordig zijn.
Gegevens uit studies die zijn uitgevoerd op hun fossielen, die zijn gevonden op het Amerikaanse continent, laten zien dat ze ongeveer 1,5 miljoen jaar geleden leefden, in de regio's van Midden-Amerika was het gebruikelijk dat ze frequent tropische klimaatzones bezochten waar coniferen overvloedig aanwezig waren, de struiken en de graslanden, om hun prooi te lokaliseren, die over het algemeen groot was, waaronder de paarden en bizons opvallen, maar pas nadat ze hun prooi hadden neergehaald, ging het over tot het gebruiken van hun hoektanden, die ongeveer 17 centimeter groot waren, werden in de nek van de prooi gestoken en gaven zo de genadeslag.
Het uitsterven van dit dier vond ongeveer 10 duizend jaar geleden plaats toen de meeste grote dieren van de planeet uitstierven, waardoor veel van de overgebleven soorten naar de graslanden trokken, waarvoor de sabeltandtijger zich niet kon aanpassen om te overleven..
