Op het gebied van meteorologie wordt een elektrische storm gedefinieerd als een fenomeen dat wordt gekenmerkt door constante blikseminslag terwijl het plaatsvindt, wat een groot gerommel in de lucht veroorzaakt. Elektrische stormen worden als gevaarlijk beschouwd, omdat naast de opgewekte bliksem die een persoon kan bereiken, ook zware regenval optreedt. Aan de andere kant is de kenmerkende bewolking in dit type storm de zogenaamde cumulonimbus, die een grijze tint heeft, die afmetingen kan bereiken die het dubbele zijn van die van een gewone wolk.
Voor het ontstaan van een onweersbui is het noodzakelijk dat er vocht aanwezig is, variabele lucht die opstijgt en een element dat in staat is deze lucht te mobiliseren. De procedure voor het ontstaan van een onweersbui is als volgt.
Eerst moet er hete lucht aanwezig zijn die waterdamp moet bevatten, daarna moet deze lucht stijgen met behoud van zijn hoge temperatuur, terwijl het stijgt, is er een warmteoverdrachtdie van de aardkorst naar de atmosfeer gaat, dan moet de waterdamp afkoelen om te condenseren en zo plaats te maken voor de vorming van bewolking. Deze wolken hebben de bijzonderheid dat hun bovenste deel een lagere temperatuur heeft dan hun onderste gebied, waardoor de damp in het bovenste gebied verandert in stukjes ijs die groter worden. Later zullen de temperaturen in de wolken stijgen, waardoor er meer stoom ontstaat naarmate de koelere winden vanaf de bovenkant van de wolk bewegen. Van hun kant worden de stukken ijs die zich eerder hebben gevormd door de wind verplaatstherhaaldelijk naar boven en naar beneden, waardoor de stukken ijs met elkaar in botsing komen en vonken ontstaan, die elektrische lading in de wolk opwekken en bliksem.
Net als veel andere natuurverschijnselen, vormt ook dit een groot gevaar, aangezien de opgewekte stralen een persoon kunnen bereiken en hun leven vrijwel onmiddellijk beëindigen of, als dat niet lukt, in een gebouw kunnen vallen.
