Het zijn banen die voorzien zijn van een verplichte voorwaarde, wat veel vaker voorkomt bij de overheid. Tegenwoordig is dwangarbeid niet legaal en de enige situaties waarin het voorkomt is analoog aan gevangenisstraf en betaling van boetes; op dezelfde manier streven ze ernaar dat het individu dat eraan voldoet, weer kan samenleven met de samenleving en er op de juiste manier in kan integreren. Minderjarigen die niet zo ernstige misdrijven begaan, zoals het binnendringen van privé-eigendommen of het aanvallen van mensen, zijn degenen die met dit soort straffen betalengemakkelijk. Iets soortgelijks en dat hiermee vaak wordt verward, is het feit dat gedetineerden diensten verlenen aan bedrijven terwijl ze in de gevangenis zitten, hoewel dit niet verplicht is en de salarissen die ze ontvangen erg laag zijn.
Een andere veel voorkomende opvatting is slavernij, hoewel dit soort praktijken niet meer zo open zijn als vroeger en niet langer legaal. Volgens historische gegevens werden dit soort activiteiten uitgevoerd door soldaten, die hun krijgsgevangenen aan hard werken onderwierpen en hen brutaal bestraften. In oude naties zoals Griekenland en Rome waren hun economische systemen echter sterk afhankelijk van slaven en het werk dat ze voor keizers deden.
De slavenhandel was echter zeer aanwezig tijdens de kolonisatie van Amerika, een tijd waarin de Spanjaarden aankwamen op het Afrikaanse continent en miljoenen mensen meenamen, die ze verhandelden om verschillende beroepen te vervullen en geen enkele vrijheid hadden. De afschaffing van de slavernij werd mogelijk gemaakt door een reeks bewegingen, in verschillende landen, die vochten om rekening te houden met slaven, vooral die met een donkere huidskleur.
