De psychische stoornis, ook wel bekend als psychopathologie of psychische aandoening, is een psychologische onbalans van een individu, die zich kan uiten in hun gedrag, in de waardering die ze hebben voor zichzelf of de wereld om hen heen. Dit soort aandoeningen wordt gekenmerkt door het beïnvloeden van het normale functioneren van een persoon in zijn dagelijks leven. Deze pathologieën zijn de focus van interesse in de psychologie en psychiatrie, gebieden die verantwoordelijk zijn voor het onderzoeken van de symptomen en tekenen om de therapie of het mechanisme te bepalen dat nodig is om de gevolgen van de psychische stoornissen die u in uw leven heeft, te minimaliseren.
Wat is wanorde
Inhoudsopgave
Op medisch gebied wordt een stoornis gedefinieerd als een onevenwichtige variatie in lichaam of geest, gekenmerkt door abnormaal gedrag, stemming en denken. Het is belangrijk om te vermelden dat het gebruikelijk is dat iemand op enig moment in zijn leven een psychisch probleem of tijdelijke psychische stoornis vertoont, maar wanneer de symptomen permanent en frequent zijn, kan er sprake zijn van een psychische stoornis, die kan worden vastgesteld met een test. van psychische stoornissen. Een van de belangrijkste gevolgen van psychische stoornissen is het onvermogen om normale dagelijkse activiteiten uit te voeren.
De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) classificeert deze ziekten, waarin het ook de organische mentale stoornis weerspiegelt, die in de hersenen wordt gegenereerd als gevolg van hersenafbraak veroorzaakt door ziekten die niet van oorsprong zijn psychiatrisch.
Oorzaken van psychische stoornissen
Deze onevenwichtigheden kunnen verschillende oorzaken hebben, afhankelijk van de aandoening en de persoon, ze kunnen te wijten zijn aan de volgende oorzaken:
- Erfelijkheid, aangezien er genen zijn die de geestelijke gezondheid van het individu vatbaar maken voor een bepaald type aandoening.
- Externe factoren vóór de geboorte die de embryonale ontwikkeling beïnvloeden, zoals ziekten, stress door de omgeving, schadelijke stoffen (drugs, alcohol), die de ontwikkeling van de hersenen van de baby beïnvloeden.
- Blootstelling aan een traumatische gebeurtenis, zoals een situatie van seksueel, fysiek of emotioneel misbruik; een ziekte; de plotselinge verlating of afwezigheid van een geliefde; als u last heeft gehad van angst of stress; eenzaamheid of isolatie; onder andere.
- Lichamelijk letsel aan de hersenen als gevolg van een ongeval (organische psychische stoornis).
- Gevolg van de consumptie van drugs en verdovende middelen die de chemie van de hersenen verstoren.
- Stoornissen in de chemie van de hersenen.
- Het is belangrijk om de bevolking voor te lichten over de effecten, oorzaken en waaruit ze bestaan, aangezien verkeerde informatie leidt tot stigmatisering van mensen met psychische en neurologische aandoeningen.
Soorten psychische stoornissen
Angst stoornissen
Ze worden beschouwd als een van de meest voorkomende psychische stoornissen, en het is de terugkerende aanwezigheid van sterke en onevenredige angsten in alledaagse situaties die, als ze niet onder controle worden gehouden, paniekaanvallen kunnen veroorzaken waarin de persoon zelfs een sterke doodsangst voelt.. Een persoon met dit type stoornis wordt beïnvloed in zijn dagelijkse bezigheden, aangezien het wordt veroorzaakt door stressfactoren, zelfs als hij verdwenen is: stress met een "resteffect". Het wordt gekenmerkt door het presenteren van stress in situaties die een andere persoon normaal aankan.
De meest voorkomende symptomen zijn versnelde hartslag, zweten, gevoelens van gevaar, nervositeit en irritatie, spanning, lichaamstrillingen, hyperventilatie, blokkade, slapeloosheid, stress, maagproblemen, overmatig piekeren, duizeligheid, concentratiestoornissen, alertheid, lichamelijke vermoeidheid, hoofdpijn, kortademigheid, onder andere.
De behandelingen om het te bestrijden zijn therapie en medicijnen. De meest effectieve therapie is cognitieve gedragstherapie (CGT), die je technieken geeft om met symptomen om te gaan door angstaanjagende triggers te confronteren. Medicijnen zijn nodig als de patiënt andere mentale en fysieke gezondheidsproblemen heeft, en antidepressiva en in andere gevallen kalmerende middelen kunnen worden gegeven.
De verbeteringen in behandelingen voor angstbeheersing zijn meestal van korte en middellange termijn en komen tot uiting in het overwinnen van angsten, de ontwikkeling van vaardigheden om het hoofd te bieden aan wat de angst veroorzaakte en attitudeverandering.
Persoonlijkheidsstoornissen
Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD) kenmerkt zich doordat het patroon van gedrag, denken en presteren uitgesproken en ongezond is, wat de manier beïnvloedt om met mensen in hun omgeving om te gaan en hen op een vervormde manier waarneemt, waardoor ze beperkingen hebben in hun omgeving. hun interpersoonlijke, school- en werkrelaties.
Dit type stoornis is niet zo gemakkelijk waar te nemen, aangezien de persoon die eraan lijdt niet weet dat hij eraan lijdt, omdat hij zichzelf als een normaal persoon beschouwt en in feite anderen de schuld kan geven van zijn eigen problemen.
Er zijn drie groepen persoonlijkheidsstoornissen op basis van hun kenmerken, die worden geclassificeerd als groep A, groep B en groep C, en kunnen worden geclassificeerd op basis van hun symptomen:
- groep A
- groep A
- groep A
- B-groep
- B-groep
- B-groep
- B-groep
- Groep C
- Groep C
- Groep C
Stoornis: paranoïde persoonlijkheid
Symptomen: geloven dat anderen u zullen schaden of bedriegen.
Vijandige reacties en wrok.
Vermoeden van ontrouw door uw partner.
Stoornis: schizoïde persoonlijkheid
Symptomen: neiging tot eenzaamheid.
Niet kunnen genieten van activiteiten.
Onverschilligheid en apathie.
Stoornis: schizotypische persoonlijkheid
Symptomen: eigenaardig gedrag komt zelfs tot uiting in kleding.
Vreemde percepties (je naam horen fluisteren).
Geloof dat uw denken anderen beïnvloedt.
Stoornis: antisociale persoonlijkheid
Symptomen: er is geen overeenstemming met de normen die in de samenleving zijn vastgelegd en wordt gewoonlijk overtreden.
Ze hebben de neiging om anderen te bedriegen, te liegen en op te lichten met het doel uitsluitend van die persoon te profiteren of voor eenvoudig plezier.
Hij is meestal impulsief en slaagt er niet in iets voor de toekomst te plannen.
Stoornis: borderline- persoonlijkheid
Symptomen: instabiel zelfbeeld.
Kortstondige en intense relaties.
Gevoelens van leegte met angst voor verlating of eenzaamheid.
Stoornis: Histrionische persoonlijkheid
Symptomen: voortdurend op zoek naar aandacht.
Overmatige aandacht voor uiterlijk.
Grote spraakcapaciteit zonder sterke fundamenten.
Stoornis: narcistische persoonlijkheid
Symptomen: bedenken en geloven superieur te zijn aan anderen.
Niet in staat om de behoeften van anderen te herkennen.
Verwacht altijd te worden geprezen of bewonderd, het verergert je prestaties.
Stoornis: vermijdende persoonlijkheid
Symptomen: vatbaar voor afwijzing en kritiek.
Gevoel van minderwaardigheid, zodat u sociale situaties vermijdt.
Sociaal isolement, verlegenheid en gebrek aan zelfvertrouwen.
Stoornis: afhankelijke persoonlijkheid
Symptomen: afhankelijkheid van een andere persoon om over hen te waken.
Onderwerping en vasthouden aan wat anderen zeggen of doen.
Gebrek aan initiatief voor nieuwe projecten door onzekerheid.
Stoornis: obsessief-compulsieve persoonlijkheid
Symptomen: strikt in het plaatsen van objecten in een bepaalde volgorde.
Overmatige of overdreven bezorgdheid over vuil of ziektekiemen.
Je hebt de neiging om voor bijna alles te aarzelen.
De aangegeven behandelingen zijn psychotherapie, medicatie en in sommige gevallen ziekenhuisopname. De psychotherapie die de specialist gebruikt, moet geschikt zijn voor elk type BPS, en de belangrijkste zijn: dialectische gedragstherapie (richt zich op het omgaan met emoties, relaties en stress), schemagerichte therapie (bevordert patronen van positief leven) en therapie gebaseerd op mentaliseren (denken vóór reactie).
Er is geen specifieke medicatie, maar er worden antidepressiva, antipsychotica en stabilisatoren gebruikt. In het geval dat de patiënt zelfmoordgedragingen of -gedachten vertoont, zal ziekenhuisopname plaatsvinden.
Pure obsessieve stoornis
Pure obsessieve stoornis wordt gekenmerkt door minder waarneembare of zichtbare dwanghandelingen, vergeleken met die met de typische vorm van OCS. Er zijn neutraliserende rituelen en gedragingen, maar de aard hiervan is voornamelijk cognitief en bestaat meestal uit mentale vermijding
De symptomen van deze aandoening zijn: opdringerige gedachten tot het punt van obsessie, die meestal onaangenaam en ongewenst zijn. Over het algemeen hebben obsessies een thema dat zich concentreert op de angst om niet de controle te hebben en iets te doen dat ongepast is voor zichzelf, wat uiteindelijk zeer negatieve gevolgen kan hebben voor zowel de persoon als de mensen om hem heen.
Deze aandoening kan worden behandeld met therapie en medicijnen. De therapie zal worden uitgevoerd met cognitieve gedragsbehandeling, waarbij het individu zal worden blootgesteld aan hun angst, waardoor ze worden verboden neutraliserende rituelen uit te voeren, waardoor de angst deze accepteert. De farmacologische behandeling die wordt aanbevolen, zijn antidepressiva en remmers.
Het is bekend dat van alle patiënten die aan dit type aandoening lijden, slechts 40% tracht de aandoening met behandeling op te lossen.
Bipolaire stoornis
Het is een mentale stoornis die voortijdige en extreme stemmingswisselingen bij het individu veroorzaakt, dit zijn de hoogtepunten (manische fase) en de emotionele dieptepunten (depressieve fase). In beide gevallen wordt de persoon tot het uiterste van elke emotie gedreven; In de manische fase kan de persoon euforie en verhoogde energie ervaren, terwijl hij in de depressieve fase onverschillig zal zijn en niet in staat zal zijn om activiteiten uit te voeren.
De symptomen variëren naargelang de fase. Tijdens manie of hypomanie zal de persoon verhoogde energie, euforie, afleiding, overdreven optimisme en / of dwangmatig gedrag vertonen; terwijl u in de depressieve episode bent, zult u gevoelens van leegte hebben, verlies van interesse in activiteiten doordat u er geen voldoening in voelt, stoornis in slaappatroon, stoornis in eetlust, lichamelijke uitputting, concentratiestoornissen of zelfmoordgedachten.
De behandeling voor dit type verandering bestaat uit psychotherapie, zoals interpersoonlijk, die meestal wordt gecombineerd met farmacologische behandeling. Medicatiebehandeling zal worden uitgevoerd met stabilisatoren, antipsychotica en medicijnen om de slaap onder controle te houden. Andere aanbevolen behandelingen zijn regelmatige lichaamsbeweging of, in terugkerende gevallen, elektroconvulsietherapie.
In Mexico is een van de belangrijkste oorzaken van het raadplegen van deskundigen op het gebied van geestelijke gezondheid de bipolaire stoornissen. In 2019 werd geschat dat ongeveer 3 miljoen Mexicanen aan bipolariteit leden, waarvan de meeste ten onrechte werden gediagnosticeerd.
Depressieve stoornis
Het is er een die constante gevoelens van verdriet en apathie veroorzaakt bij het uitvoeren van taken. Dit heeft invloed op de manier van denken, voelen en doen van degenen die eraan lijden, wat tot uiting zal komen in hun manier van omgaan met anderen en het zal somatiseren in hun lichaam. Het is belangrijk om te benadrukken dat het niet zomaar een gevoel van verdriet is, aangezien dit tijdelijk is; terwijl een depressieve stoornis hardnekkig is en iemand ertoe kan brengen te denken dat het leven niet de moeite waard is.
Symptomen kunnen variëren van gevoelens van diepe droefheid, verlies van eetlust, apathie, frustratie, veranderde slaap- en eetpatronen, gebrek aan interesse in geslachtsgemeenschap, vermoeidheid, traagheid, lethargie, suïcidale gedachten en onverklaarbare lichamelijke pijn.
De aanbevolen behandelingen zijn psychotherapie, gedragstherapieën en gedragstherapieën; evenzo medicijnen zoals remmers, antidepressiva, antipsychotica en anxiolytica; en elektroconvulsietherapie.
Depressie is een van de meest voorkomende psychische stoornissen, die vrouwen in een hoger tempo treft, en is een van de meest voorkomende ziekten en de belangrijkste oorzaken van handicaps, die wereldwijd ongeveer 300 miljoen mensen treft.
Dissociatieve stoornis
Het is de ontkoppeling en het gebrek aan continuïteit die een persoon ervaart vanuit de realiteit, gedachten, herinneringen, omgeving of eigen identiteit, om op een onvrijwillige en ongezonde manier uit situaties te ontsnappen, wat zijn normale functioneren beïnvloedt.
Deze afleveringen kunnen optreden als reactie op ongemakkelijke momenten voor de persoon, aangezien ze het product zijn van een traumatische gebeurtenis, dus het is een verdedigingsmechanisme om die situaties te blokkeren.
De symptomen van deze verandering zijn selectief geheugenverlies, scheiding van eigen gevoelens, verstoring van de perceptie van wat hen omringt, verwarring van eigen identiteit, depressie, zelfmoordgedachten, onvermogen om gezonde interpersoonlijke relaties te onderhouden en stress.
Voor dissociatie zijn de gebruikte behandelingen farmacologisch, waaronder de toediening van antidepressiva, anxiolytica en antipsychotica, aangezien er geen specifieke medicatie is om deze aandoening te behandelen; en psychotherapie.
Een van de bekendste films over psychische stoornissen gaat in het bijzonder over deze en die van Fragmented, waarin de hoofdpersoon 23 persoonlijkheden manifesteert.
Autismespectrumstoornis
ASD, voor zijn afkorting, wordt geproduceerd door veranderingen in de ontwikkeling van de hersenen, die de manier beïnvloeden waarop het individu de wereld waarneemt en hun interactie met andere mensen. Het woord "spectrum" is toegevoegd vanwege het brede scala aan symptomen en ernstschalen, afhankelijk van het geval.
Symptomen variëren van repetitieve patronen, overgevoeligheid, onverschilligheid, weerstand tegen uitingen van genegenheid, vertraagde taalontwikkeling, weinig oogcontact, atypische spraak, weinig of geen uiting van emoties en niet in staat zijn om emoties waar te nemen. vreemden, moeite met het begrijpen van non-verbale taal, rituelen in hun gedrag, gevoeligheid voor licht en geluid, raakt geobsedeerd door een onderwerp dat ze interesseren, is onder andere niet flexibel in hun voorkeuren.
Onder de behandelingen voor ASS zijn ze farmacologisch, maar het zal helpen om het energieniveau onder controle te houden, de concentratie te helpen, antidepressiva en anticonvulsiva. Ook logopedie, gehoorbehandeling, sensorische integratie of toegepaste gedragsanalyse.
Geschat wordt dat gemiddeld 1 op de 160 kinderen in het autismespectrum zit. Behandeling en vroegtijdige interventie voor dit type mensen zijn essentieel om hun capaciteiten te concentreren en te ontwikkelen.
Psychotische stoornis
Het wordt als ernstig beschouwd, omdat degenen die eraan lijden abnormale percepties krijgen en losgekoppeld zijn van de realiteit. De persoon heeft hallucinaties (neemt geluiden of bezienswaardigheden waar die niet bestaan) en waanvoorstellingen (zoals iemand die tegen hem samenzweert of geheime berichten worden op verschillende manieren naar hem gestuurd).
Symptomen variëren van constante alertheid, ongeorganiseerde gedachten, wanen, hallucinaties, isolatie, hyperactiviteit, slapeloosheid, agressie, repetitieve patronen, desoriëntatie, intense emoties, onder anderen.
Behandelingen omvatten cognitieve gedragstherapie, gezinstherapie en psycho-educatie; ziekenhuisopname in extreme gevallen waarin de interventie moet bestaan; en medicamenteuze behandeling met antipsychotica. Als er geen bewijs is van werkzaamheid bij de behandeling gedurende de eerste twee weken, moeten aanvullende medicatie worden toegediend.
Antipsychotica van de tweede generatie hebben betere resultaten opgeleverd omdat ze de patiënt meer veiligheid bieden. Vroegtijdige detectie van deze aandoening is echter de sleutel om de invaliderende effecten ervan op tijd aan te pakken.
Paniekstoornis
Het wordt beschouwd als een soort angst en wordt gekenmerkt door een plotselinge aanval van terreur, zelfs als er geen onderbouwde oorzaak van dreigend gevaar is, dat de persoon die eraan lijdt fysiek kan beïnvloeden, aangezien zijn lichaam reageert alsof er een echte dreiging. Deze afleveringen kunnen minuten duren of zelfs langer dan een uur duren.
Symptomen zijn tachycardie, angst, intense angst die terreur bereikt, verlies van controle, angst voor de dood en alles om hem heen, onvermogen om te coördineren of te bewegen als gevolg van terreur, zweten, trillen, pijn op de borst, misselijkheid, koude rillingen kortademigheid en tintelingen in de handen.
Passende behandeling is psychotherapie, cognitieve gedragstherapieën, gerichte cognitieve herstructurering en blootstelling; en farmacologische behandeling, met het gebruik van tricyclische antidepressiva, benzodiazepines en selectieve remmers.
Omdat de persoon die ze al heeft geleden, herkent wanneer er een paniekaanval plaatsvindt, wordt aanbevolen dat de gedachten die angst opwekken, worden geneutraliseerd door zichzelf af te leiden bij een andere activiteit die hen verbonden houdt met de realiteit, en door te proberen te praten met een familielid, vriend of vriendin. elke andere persoon.
