Wetenschap

Wat is een turbine? »De definitie en betekenis ervan

Anonim

Turbina, is een stem die is afgeleid van het Latijnse "turbo", "turbĭnis" wat "draaikolk" betekent. Een turbine is een motormachine met constante stroming, die aanleiding geeft tot mechanisch werk door een systeem van gebogen schoepen die schoepen worden genoemd, en deze gebruiken thermische, kinetische of vloeistofdrukenergie. Met andere woorden, turbines zijn in algemene zin mechanismen of apparaten van vloeistof, die erdoorheen continu een vloeistof laten stromen, en aldus zijn energie manifesteren door een systeem van bladen. Dit is een rotatiemotor die wordt omgezet in mechanische energie, die energie afkomstig van een stroom gas, water of waterdamp.

Benoît Fourneyron was een Franse ingenieur, geboren in Saint-Étienne, Loire. Fourneyron was degene die in 1827 de eerste praktische turbine ontwierp en ook een belangrijke bijdrage leverde aan de ontwikkeling van waterturbines. Het fundamentele element van een turbine is de rotor die is geïntegreerd met een reeks propellers, bladen, bladen of kubussen die rond zijn omtrek zijn geplaatst, zodat op deze manier de vloeistof die in beweging is een tangentiële kracht creëert die het wiel activeert en laat zijn rotatie toe. Het is een mechanische energie die door een as beweegt om de beweging of circulatie van een machine, elektrische generator, propeller of compressor te verzorgen.

Turbines bestaan ​​uit wielen met één of twee bladen, die een stator en een rotor worden genoemd, die worden aangedreven door het fluïdum en de as slepen waar de roterende beweging wordt gegenereerd. Turbines kunnen worden geclassificeerd als hydraulisch en thermisch; Hydraulisch zijn die waarbij het fluïdum een ​​aanzienlijke dichtheidsverandering ondergaat tijdens zijn passage door de stator; en thermiek zijn die waarbij het fluïdum een ​​aanzienlijke verandering in dichtheid ondergaat tijdens zijn passage door de machine.