Het woord usurpatie komt van de handeling van usurpatie, dat op zijn beurt is afgeleid van het Latijnse 'usus' wat 'het recht om te genieten van wat hem toebehoort' betekent en van het werkwoord 'rapere' wat ' grijpen, grijpen ' betekent. Dit woord wordt veel gebruikt in de juridische context en wordt gedefinieerd als de illegale handeling van het zich gewelddadig toe-eigenen en omgaan met intimidatie, een bezit (reëel of persoonlijk) of recht dat toebehoort aan een andere persoon. Usurpatie wordt door de wet beschouwd als een misdrijf dat door de gerechtelijke instanties wordt bestraft, aangezien het niet alleen materiële schade aan het slachtoffer toebrengt, maar hem ook psychologische schade berokkent.
Wanneer de usurpatie van identiteit is, is de ernst van het probleem zelfs nog groter, aangezien het impliceert dat een persoon baat heeft bij iets door de identiteit van een ander, wat kosten en economische verantwoordelijkheden veroorzaakt bij het getroffen subject. Momenteel wordt deze misdaad met grote frequentie gepleegd als gevolg van de vooruitgang die de informatietechnologie heeft geboekt, de opkomst van sociale netwerken, enz. Dit alles heeft ertoe geleid dat iedereen de account van een ander kan hacken en zich zijn identiteit kan overnemen.
Wanneer de usurpatie van onroerend goed is, is de situatie ook gecompliceerd, omdat in de meeste situaties en vanwege economische problemen en het gebrek aan huisvesting sommige mensen het nodig vinden om huizen of grond te bezetten die hun eigendom zijn. aan andere mensen, en die in een staat van verlatenheid verkeren. Er zijn gevallen waarin de wetgeving bepaalt dat, na een doorgaans lange periode, de persoon die wist hoe hij het voor een gepast doel moest gebruiken, meer macht over het onroerend goed heeft dan de oorspronkelijke eigenaar, zelfs als alle documenten voor de wet aanwezig zijn. die hem toekennen als de eigenaar van het onroerend goed.
Evenzo kan men geconfronteerd worden met een toe-eigening van functies op het moment waarop een persoon de realisatie van bepaalde activiteiten op zich neemt, zonder naar behoren te zijn geregistreerd, zoals een persoon die zich voordoet als advocaat zonder eerst te zijn gecertificeerd door een instituut erkend hoger onderwijs en ten tweede door de orde van advocaten.
