Marginaal nut is een zeer beheerst concept in de economische sfeer, het wordt gedefinieerd als de waarde die een economische actor aan een goed geeft, voor elk extra product dat ervan wordt geproduceerd. Het wordt marginaal genoemd omdat naarmate de eenheden toenemen, hoe lager het toegekende nut is, terwijl wanneer het aantal beschikbare eenheden kleiner is, des te groter het nut is dat door de consument wordt verleend.
Men kan dan zeggen dat het marginale nut het nut is dat meewerkt bij het bepalen van de prijs van de producten, dit gebeurt omdat wanneer een goed overvloedig is, de prijzen over het algemeen laag zijn, maar als een goed schaars is, zal de prijs hoog zijn. Een voorbeeld is het geval van benzine in Venezuela, daar is benzine goedkoop, terwijl benzine in landen als de Verenigde Staten erg duur is.
Volgens de wet van afnemende marginale opbrengsten vindt de vermindering van de marginale eenheid van een goed plaats wanneer de consumptie van dat goed toeneemt. Deze wet is empirisch aantoonbaar omdat ze is afgeleid van het menselijk denken en de vorm van handelen. Bijvoorbeeld: als iemand dorst heeft, zal hij zich bij het nemen van het eerste glas water zeer tevreden voelen, in dit geval zal het marginale nut van dat glas water hoog zijn. Het tweede glas water levert nut, maar niet op dezelfde manier als het eerste, dit geeft aan dat het nut positief zal zijn, maar lager dan dat van het eerste glas water, aangezien het individu niet zo dorstig zal zijn als voor de eerste glas.
