Het gaat over de handeling waarin een persoon opschept over alle prestaties die in zijn leven of professionele carrière zijn bereikt, om op de een of andere manier iedereen te verrassen die getuige is van zijn toespraak. Een van de redenen waarom dit gebeurt, is omdat het wezen dat het uitvoert aandacht nodig heeft om zich op de een of andere manier gelukkig te voelen. Er wordt van uitgegaan dat het een afhankelijkheidslink naar zorg heeft, wat u helpt de prestaties die u op uw lijst heeft te versterken. Meestal maken deze individuen het beste van gebeurtenissen, zodat hun daad van verwaandheid een vleugje mystiek kan hebben en de uitstraling dat ze onbereikbaar zijn.
Het wordt ook gezien als een gevoel dat in strijd is met nederigheid, een eigenschap die definieert wie het bezit, als een wezen dat niet bezorgd is dat anderen kennis hebben van zijn wijsheid en prestaties, of wiens gedrag een afspiegeling is van iemand die tolerant is en niet veracht. degenen die mogelijk een lager economisch, sociaal of intellectueel niveau hebben. En dit is de belangrijkste fout van degenen die opscheppen, omdat ze, door zichzelf te verheerlijken voor de daden die ze hebben gedaan, het ego beginnen te cultiveren, wat hen conditioneert om door te gaan met het in praktijk brengen van het pronken.
Door wat lof te ontvangen, kunt u een staat van voldoening creëren voor degenen die ervaren; Maar de constante zoektocht hiernaar kan ijdelheid opwekken, dus het zou zijn toevlucht nemen tot het tentoonstellen van de verworven prestaties. Het is een zeer controversieel onderwerp in religie, omdat het een houding is die kan ontaarden in zonde; Dit komt doordat ijdelheid en arrogantie gebreken zijn die nauw verband houden met opscheppen.
