Vasculitis is een pathologie die optreedt wanneer het immuunsysteem van het lichaam de bloedvaten aanvalt door verwarring, waardoor de bloedvaten ontstoken raken, meestal treedt dit op als er een infectie is, als gevolg van het inslikken van sommige bloedvaten. geneesmiddel of als gevolg van geassocieerde pathologieën of veranderingen. Dit kan pijn veroorzaken in het getroffen gebied en de situatie kan gecompliceerd zijn als het aangetaste vat van levensbelang is.
De mogelijke oorzaken van het optreden van vasculitis zijn nog niet duidelijk, maar er zijn mensen die verzekeren dat het een auto-immuunpathologie is (wanneer het immuunsysteem het lichaam zelf aanvalt), er wordt ook aangenomen dat de reacties tegen bepaalde soorten medicijnen is de reden voor bepaalde soorten vasculitis, erfelijke factoren kunnen een andere van de factoren zijn die het uiterlijk ervan beïnvloeden.
Er zijn in totaal 11 soorten vasculitis, ingedeeld naar de regio waar ze voorkomen en hun grootte, naast de resultaten van de biopsieën.
- Polyarteritis nodosa (PAN).
- Microscopische polyarteritis (PAM).
- De granulomateuze en allergische vasculitis van Churg Strauss.
- Overgevoeligheidsvasculitis.
- Wegener-granulomatose.
- Reuzencelarteritis, temporale arteritis of de ziekte van Horton.
- Takayasu-arteritis.
- De ziekte van Buerger.
- De ziekte van Behçet.
- Ziekte van Kawasaki.
- Primaire vasculitis van het centrale zenuwstelsel.
De symptomen van vasculitis kunnen variëren afhankelijk van het type en via deze worden uitgebreide onderzoeken uitgevoerd waar uiteindelijk de vasculitis kan worden gediagnosticeerd, maar er zijn algemene symptomen die bij alle typen voorkomen, zoals koorts, constante vermoeidheid, verlies van lichaamsgewicht en misselijkheid.
De behandeling van vasculitis kan variëren afhankelijk van het type vasculitis, maar er zijn behandelingen die in deze gevallen veel voorkomen, zoals de toediening van geneesmiddelen zoals ontstekingsremmende geneesmiddelen die geen steroïden, corticosteroïden, immunosuppressiva en cytotoxische geneesmiddelen in hun dosering bevatten. Artsen raden aan dat voordat de patiënt zelfmedicatie krijgt met een van deze medicijnen, de patiënt naar een specialist gaat en dat hij degene is die het moet doen.
