Venetoclax is een geneesmiddel in de experimentele fase dat is ontworpen om chronische lymfatische leukemie EN acute myeloïde leukemie te behandelen; In 2015 keurde de FDA de goedkeuring van dit medicijn goed, wat een bevredigend effect had op de patiënten die het gebruikten.
Venetoclax wordt ontwikkeld door Abbvie en Genentech, een lid van de Roche Group. Chronische lymfatische leukemie (CLL) is normaal gesproken een langzaam groeiende vorm van kanker van het beenmerg en het bloed waarbij de soorten witte bloedcellen, lymfocyten genaamd, kanker worden en zich abnormaal vermenigvuldigen.Daarom remt Venetoclax de aanval op cellen die een grote verbetering bewerkstelligen bij patiënten die aan deze ziekte lijden.
Dit medicijn kan bijwerkingen veroorzaken zoals:
Tumorlysissyndroom (TLS) wordt veroorzaakt door de snelle afbraak van kankercellen, wat leidt tot nierfalen, de noodzaak van dialysebehandeling en kan tot de dood leiden.
Een laag aantal witte bloedcellen (neutropenie) komt vaak voor bij deze behandeling, maar kan ook ernstig zijn. Uw arts zal bloedtesten uitvoeren om uw bloedbeeld tijdens de behandeling te controleren. Vertel het uw arts onmiddellijk als u koorts heeft of tekenen van een infectie. Het kan ook diarree, misselijkheid en vermoeidheid omvatten.
Venetoclax werd geëvalueerd in een studie met één groep met doses van meer dan 100 patiënten met CLL. Alle patiënten die aan de studie deelnamen, waren eerder behandeld, velen hadden meerdere therapieën gekregen.
Bijna 80% van de patiënten in de studie reageerde op venetoclax en bij ongeveer 85% van die patiënten duurde de respons een jaar of langer. Het medicijn was vooral effectief bij patiënten met een slechte prognose, zelfs bij patiënten bij wie de tumoren niet reageren op chemotherapie.
De meest toxische bijwerking was het tumorlysissyndroom, dat optrad bij 3 van de eerste 56 behandelde patiënten, van wie er één stierf. Het doseringsschema in het onderzoek werd daarna gewijzigd, waarbij venetoclax werd toegediend volgens een aangepast doseringsschema, waardoor het risico op tumorlysissyndroom werd verlaagd.
