De term video komt van het Latijnse werkwoord "videre" wat "zien" betekent en teak komt van het Griekse "thekes" wat "doos" betekent. Een videotheek is een compilatie van video's die op een georganiseerde fysieke of digitale manier zijn gemaakt, dit alles met als doel allerlei audiovisuele documenten in goede staat te houden.
De persoon die verantwoordelijk is voor het verzorgen van de videobibliotheek moet volledige kennis hebben van de inhoud van elke video, elke video moet worden geclassificeerd op onderwerp, waarvoor een aantal kaarten worden gemaakt waarbij de naam van de video wordt weergegeven met het bijbehorende nummer, als een persoon een video aanvragen om deze als bruikleen mee naar huis te nemen, moet er een formulier worden ingevuld waarop de voor- en achternaam van de persoon zijn geschreven, evenals hun adres, de naam en het nummer van de video worden ook geplaatst, zoals ze zullen opmerken dat de afhandeling is Net als bij een bibliotheek, wordt de persoon ook op de dag verteld om de video terug te sturen, waarbij wordt gecontroleerd of de video op het moment van teruggave in dezelfde staat verkeert als waarin deze werd afgeleverd.
De aspecten waarmee we rekening moeten houden bij het starten van een videotheek zijn de volgende:
De ruimte moet minimaal verschillende ruimtes hebben: het deponeren van de video's, het kantoor om het publiek te bedienen, de ruimte waar er worden projecties gemaakt, etc.
Er moet rekening gehouden worden met de dienst aan de gebruiker, de soorten diensten die aangeboden gaan worden aan de gebruiker, dit moet gerelateerd zijn aan de beschikbaarheid van beschikbare middelen (ruimte, personeel, etc.)
Zoeken en zoeken, er moet een efficiënte database zijn waarmee de videotheek of de gebruiker snel en tijdig de video's kan vinden die ze nodig hebben.