Het komt uit het Latijn, in het bijzonder "vocabulum", wat het resultaat is van de som van twee componenten:
- Het werkwoord "vocare", wat vertaald kan worden als "bellen".
- Het achtervoegsel "-bulum", dat in instrumentele zin wordt gebruikt.
Het is de reeks letters die conventioneel een ding of een idee aanduidt. Hoewel de term wordt gebruikt als synoniem voor een woord, dat wil zeggen als de minimale eenheid voorzien van een communicatieve zin gescheiden door pauzes van elkaar, en als zodanig één of meerdere lettergrepen kan, hetzij een nationale taal of zijn vreemde; Woorden in de strikte zin kunnen veel woorden bevatten die ervan zijn afgeleid, bijvoorbeeld het woord vriend, we vinden dat de woorden vriend, vrienden en vriendschap zijn afgeleid, zijnde de woorden die meer afgeleide woorden toestaan, acties of werkwoorden, omdat elk van hun voornaamwoorden of werkwoordstijdenhet zijn verschillende woorden die zijn afgeleid van het werkwoord dat het woord is. Van het woord sprong zijn bijvoorbeeld de woorden afgeleid: springen, springen, springen, springen, springen, enzovoort.
Er zijn veel classificaties met betrekking tot woorden, hoewel we moeten benadrukken dat een ervan te wijten is aan de accentuering die ze hebben, en dan is het mogelijk dat we scherpe, serieuze of sferische woorden kunnen vinden. De eersten zijn degenen die worden benadrukt op de laatste lettergreep wanneer ze eindigen op n, of klinker, de bas, die het meest voorkomt in onze taal, zijn degenen die worden benadrukt op de voorlaatste lettergreep, terwijl degenen met accenten op de voorlaatste lettergreep zijn de esdrújulos.
Woorden kunnen uit een enkele lettergreep bestaan, zoals onder andere de gevallen ja, nee, vi, en daarom worden ze monosyllabels genoemd. Hoewel het meer lettergrepen heeft, een, twee, drie, vier of meer, noemen we ze over het algemeen meerlettergrepels.
Het is belangrijk op te merken dat woorden op basis van verschillende criteria verschillend kunnen worden geclassificeerd. Er zijn zelfstandige naamwoorden, werkwoorden, bijvoeglijke naamwoorden, bijwoorden en voornaamwoorden, naast andere grammaticale categorieën. Het aantal lettergrepen, klemtoon en interne structuur zijn andere kenmerken die kunnen worden overwogen om woorden te classificeren.
Het is interessant dat wanneer we onze taal, het Spaans, grondig bestuderen, we niet alleen gaan bepalen welk type element elk woord is (bijvoeglijk naamwoord, werkwoord, zelfstandig naamwoord, voorzetsel…), maar op een vergelijkbare manier ondernemen we ook wat de ontdekking is van zijn etymologische oorsprong. En zo kunnen we onder andere twijfels laten over de betekenis die ze hebben.
