De term xyleem wordt in de plantkunde gebruikt om een systeem van houtachtige vaten te beschrijven die planten hebben en waarvan het doel is het transport van ruw sap. Dit wordt beschouwd als een geleidend plantenweefsel, dat ook verantwoordelijk is voor en transporteert van al die stoffen die door de wortel van die plant worden opgenomen en die deze overbrengen naar de takken en bladeren. Onder de belangrijkste stoffen die het xyleem transporteert, vallen water, minerale zouten en verschillende voedingsstoffen op. Daarnaast heeft dit weefsel een secundaire functie, en is het om de plant te ondersteunen en te ondersteunen, naast het bewaren van mineralen.. Wat het woord zelf betreft, het is afkomstig uit het Latijn "xylon" waarvan de vertaling in het Spaans hout is.
Dit weefsel wordt gekenmerkt doordat het is samengesteld uit grote hoeveelheden lignine, een verbinding die in hoge mate bijdraagt aan de dikte van de plantstengel, naast deze stof bestaat het xyleem uit een reeks hoofdstructuren, zoals In het geval van tracheïden, een type cel dat verantwoordelijk is voor het overbrengen van ruw sap, zijn er ook xyleemvaten, ook verantwoordelijk voor transport, en ten slotte zijn de putjes gebieden die de communicatie tussen cellen vergemakkelijken.
Met betrekking tot de xyleemvaten, deze zijn samengesteld uit cellen die als kolommen zijn gerangschikt en die de wanden gemeenschappelijk observeren. Van hun kant zijn de tracheïden cellen die, zoals hierboven vermeld, functioneren als transport, hun vorm is langwerpig, hun diameter is kleiner dan het xyleemvat en hun transportcapaciteit is kleiner, dit komt door het feit dat dat hun vezels de wanden niet gemeenschappelijk opnemen, integendeel, ze communiceren via het gebruik van putten.
De belangrijkste functie waarvoor het xyleem verantwoordelijk is, is om te dienen als een middel voor geleiding en ondersteuning, de eerste is degene die het grootste belang heeft voor de ontwikkeling van de plant en zijn voortbestaan zelf, aangezien het sap ervan afhankelijk is grof wordt overgedragen vanaf het moment dat de plant de voedingsstoffen observeert, naar de rest van de plant.
