Xolair is een van de merknamen waaronder het medicijn Omalizumab wordt verkocht, dat wordt gebruikt voor de behandeling van ernstige bronchiale astma en chronische netelroos. De groep is die van monoklonale antilichamen en het gebruik ervan is normaal gesproken complementair, aangezien in acute episodes geneesmiddelen met veel sterkere effecten worden toegepast. Het werd op de markt gebracht nadat het binnen twee jaar (2003-2005) was goedgekeurd door de FDA en het Europees Geneesmiddelenbureau. Norvartis is het laboratorium dat verantwoordelijk is voor de productie en massadistributie van het medicijn.
Kinderen ouder dan 6 jaar kunnen de behandeling met Xolair starten, iets dat bij de eerste lancering van het medicijn niet mogelijk was, aangezien de aanbevolen leeftijd vanaf 12 jaar was. De belangrijkste ziekte waarvoor het ontworpen is astma, hoewel later het kan worden gezien dat het bracht gunstige effecten met chronische urticaria bij adolescenten en volwassenen, zodat het gebruik ervan wordt aanbevolen in dit geval, het opsporen van de relevante leeftijdsgroep bereik voor toediening in de 12 jaar. Evenzo suggereren sommige farmacologische richtlijnen de opname ervan in medicijnen ter bestrijding van matig persisterend astma bij patiënten die geen verbetering vertonen bij het inademen van andere medicinale stoffen.
Door de toevoeging van Xolair aan de behandeling van astmatische adolescenten en volwassenen, werd de noodzaak om corticosteroïden een groot aantal keren in te ademen verminderd. Dit vertegenwoordigt een precieze verbetering van de kwaliteit van leven van patiënten, die niet zozeer afhankelijk hoeven te zijn van het bovengenoemde medicijn. De toedieningsweg is subcutaan, met een dosis variërend van 75 mg tot 600 mg in twee tot vier weken. Bijwerkingen zijn niet zo vaak voor, maar als ze optreden, zijn ze symptomen zoals abdominale pijn, hoofdpijn en koorts.
