De Yoruba- religie, die de traditionele religieuze concepten en praktijken van de Yoruba-bevolking omvat, komt voornamelijk voor in het zuidwesten van Nigeria en de aangrenzende delen van Benin en Togo, algemeen bekend als Yorubaland. De Yoruba-religie is voorouderlijk of gedeeltelijk voorouderlijk van de Afro-Amerikaanse religies Santeria, Trinidad Orisha, Palo, Umbanda, Brujeria, Hoodoo, Candomblé, Quimbanda, Orisha, Xangô de Recife, Xangô del Nordeste, Comfa, Espiritismo, Santo Daime, Obeah, Candomblé, Abakuá, Kumina, Winti, Sanse, Cuban Voodoo, Dominican Voodoo, Louisiana Voodoo, Haïtiaanse Vodou en Vodun. Yoruba religieuze overtuigingen maken deel uit van itan, de complexe culturele concepten waaruit de Yoruba-samenleving bestaat.
Volgens Kola Abimbola hebben de Yoruba een robuuste kosmologie ontwikkeld. Kort gezegd, het houdt in dat alle mensen bezitten wat bekend staat als " Ayanmo " (bestemming) en er wordt verwacht dat ze één in geest worden met Olodumare (Olorun, de goddelijke schepper en bron van alle energie). Bovendien staan de gedachten en handelingen van elke persoon in Ayé (het fysieke / levensrijk) in wisselwerking met alle andere levende wezens, inclusief de aarde zelf.
Elke persoon probeert transcendentie te bereiken en zijn bestemming te vinden in Orun-Rere (het spirituele rijk van degenen die goede en nuttige dingen doen). Iemands ori-inu (spiritueel bewustzijn in het fysieke rijk) moet groeien om de vereniging met zijn "Iponri" (Ori Orun, spirituele zelf) te voltooien.
De meeste Yoruba-mannen zijn boeren, yami's, maïs en gierst als basisproducten, bananen, pinda's, bonen en erwten als bijgewassen; Cacao is een belangrijk marktgewas. Anderen zijn kooplieden of ambachtslieden. Vrouwen werken weinig op de boerderij, maar ze beheersen een groot deel van het complexe marktsysteem (hun status hangt meer af van hun eigen positie op de markt dan van de status van hun echtgenoten). De Yoruba behoren van oudsher tot de meest bekwame en productieve ambachtslieden in Afrika. Ze werkten in ambachten zoals smeden, weven, leer, glas maken, ivooren houtsnijwerk. In de 13e en 14e eeuw bereikte het gieten van Yoruba-brons met behulp van de verloren wasmethode een hoogtepunt van technische uitmuntendheid die nooit meer werd geëvenaard in West-Afrika. Yoruba-vrouwen zijn betrokken bij het spinnen van katoen, het weven van manden en het verven.
