Het is de wetenschap die de dierenwereld bestudeert, een van de grote componenten van de verzameling levende wezens. Zoölogie kan worden omschreven als een reeks inspanningen gericht op het analyseren en classificeren van dieren. Pogingen tot classificatie zijn al in 400 voor Christus bekend, door de werken van Hippocrates. Het was echter Aristoteles die in zijn werk "Natural History" de eerste rationalisatie van het dierenrijk uitvoerde, waarbij hij kwesties als seksualiteit, groei en aanpassing aan de orde stelde.
Wat is zoölogie
Inhoudsopgave
De term zoölogie komt van het Grieks: zoon betekent 'dier' en logo's 'studie'. Zoölogie wordt gezien als een wetenschap die zich toelegt op de studie van dieren. Professionals die zoölogen worden genoemd, zijn verantwoordelijk voor de biologische taxonomie van alle diersoorten (zowel uitgestorven als bestaande). De definitie van zoölogie geeft aan dat de oorsprong van deze term komt van het Griekse "zoon" wat "levend dier" betekent en "logos" wat "studie van" betekent.
Aan de andere kant geeft het concept van de zoölogie ook aan dat de belangrijkste doelstellingen de analyse zijn van de anatomische en morfologische beschrijving van de verschillende diersoorten: hun ontwikkeling, reproductie, verspreiding en gedrag.
De definitie van zoölogie geeft ook aan dat het alle algemene en algemene kenmerken behandelt die dieren hebben, voordat verder wordt gegaan met een taxonomische beschrijving. Taxonomie van zijn kant omvat de tabellering en systematische verkenning van gebeurtenissen die verband houden met de herkenning van alle uitgestorven en bestaande diersoorten en hun verspreiding in tijd en ruimte.
Het belang van zoölogie in de wereld
Wat zoölogie is, is wereldwijd van vitaal belang, omdat hierdoor de manier van leven, functioneren, voortplanting, gedrag, embryologie en taxonomische classificatie van dieren in detail kunnen worden bestudeerd.
Op deze manier is het belangrijkste vakgebied dat door de zoölogie wordt bestudeerd de anatomische en morfologische beschrijving van alle verschillende soorten diersoorten die er bestaan. In het algemeen is wat zoölogie betekent erg belangrijk omdat het mensen helpt om alles wat met dieren te maken heeft, die net zo belangrijk zijn in de wereld als mensen, te begrijpen en diepgaand te bestuderen en om deze reden verdienen ze alle aandacht van de Mens.
Takken van zoölogie
In het concept van zoölogie zijn er verschillende takken die verantwoordelijk zijn voor de verschillende fysionomieën van dieren, onder de takken van zoölogie zijn:
Malacologie (de studie van weekdieren)
Malacologie is de tak van de zoölogie die verantwoordelijk is voor de analyse van weekdieren, op dezelfde manier is er een deel van de malacologie genaamd "conchologie", die verantwoordelijk is voor de analyse van weekdieren met schelpen. Malacologie-onderzoeksgebieden omvatten taxonomie, paleontologie, ecologie en evolutie.
De kennis van deze branche wordt gebruikt in medische, agrarische en veterinaire toepassingen. Malacologie helpt bij de studie en kennis van biodiversiteit door middel van een lijst van exemplaren van weekdieren en hun analyse.
De observatie van weekdieren kan worden gebruikt bij onderzoek naar de milieu-impact, aangezien ze kunnen worden beheerd als bio-indicatoren van de chemische, fysische en biologische omstandigheden van het milieu, en daardoor de ontdekking mogelijk maken van factoren die hun evenwicht verstoren.
Entomologie (de studie van insecten)
Entomologische zoölogie zou de wetenschappelijke analyse van insecten zijn. Geschat wordt dat ongeveer de 1,3 miljoen bestudeerde soorten insecten meer dan een kwart van alle bekende levende wezens uitmaken en ook een uitgebreide fossielengeschiedenis hebben, aangezien hun geboorte teruggaat tot de geologische periode van het Paleozoïcum. ongeveer 400 jaar geleden.
Ze hebben verschillende manieren om met de mens om te gaan en met andere levensstijlen op de planeet; Op deze manier wordt entomologie geïntegreerd als een zeer belangrijk specialisme binnen de zoölogie.
Entomologie omvat vaak de analyse van andere geleedpotigen, zoals schaaldieren, spinachtigen en myriapoden, hoewel deze uitbreiding technisch gebrekkig is.
Ichtyologie (vis)
Ichtyologie is een uitbreiding van de zoölogie die bedoeld is voor de studie van vissen. Dit omvat chondrichthyans (kraakbeenachtige vissen, zoals haaien en haaien), osteictians (beenvissen) en agnathans (vissen zonder kaak). Er wordt geschat dat er ongeveer 32.709 gedetailleerde soorten zijn, maar elk jaar worden er 250 nieuwe soorten officieel beschreven.
De complexiteit in de verspreiding zit in de grote verscheidenheid die ze hebben bereikt tijdens het ontwikkelingsproces en de haalbaarheid van de mens in het watermilieu. Daarnaast is ichtyologie verantwoordelijk voor het gedrag en de biologie van vissen.
Herpetologie (amfibieën en reptielen)
Herpetologie is de tak van de zoölogie die verantwoordelijk is voor het bestuderen van amfibieën zoals padden, kikkers, cecilia, salamanders en reptielen zoals alligators, krokodillen, schildpadden, slangen, hagedissen en amphisbaenas. Opgemerkt moet worden dat de analyse van amfibieën erg nuttig is op het moment dat we de toestand van het milieu kennen, omdat ze vrij gevoelig zijn voor veranderingen in ecosystemen, met name vervuiling, in een bepaald deel vindt hun belangrijkste ontwikkeling hun oorsprong in aquatische omgevingen, meestal van korte duur of uitgebreid.
Ornithologie (vogels)
Ornithologie is de wetenschap van de biologie die verantwoordelijk is voor de studie van vogels, waarbij alles over hen wordt geanalyseerd: hun gewoonten, hoe ze geclassificeerd zijn, hun structuur, hun zang en vlucht. De aarde wordt bewoond door meer dan tienduizend soorten vogels. Vanwege de grote diversiteit, schoonheid en kleuren die bij vogels voorkomen, zijn er een groot aantal mensen die ornithologie beoefenen, en zij zijn het die de bescherming en het behoud van de omgeving waarin vogels leven bevorderen.
Het woord ornithologie is een uitdrukking van Griekse oorsprong "ornithos" wat "vogels" betekent en van "logos" wat "wetenschap" betekent. Evolutie of ontwikkeling is een fundamenteel punt in deze studie, waarin vogelsoorten worden opgenomen die klimaatveranderingen niet hebben overleefd, algemeen bekend als fossielen.
Mammalogy (zoogdieren)
Mammalogie of mammalogie, ook wel theologie genoemd, is de discipline die zich toelegt op het onderzoeken en analyseren van zoogdieren. Op de planeet zijn er ongeveer 4.200 diersoorten die als zoogdieren worden beschouwd. De belangrijkste wetenschappen waaruit de mammalogie bestaat, behoren tot taxonomie, natuurlijke historie, fysiologie, anatomie en ethologie. Tegelijkertijd zijn er binnen de mammalogie subwetenschappen zoals chiropterologie, cetologie en primatologie.
Carcinologie (schaaldieren)
Carcinologie is een tak van de zoölogie die schaaldieren bestudeert. De mensen die zich toeleggen op de studie van carcinologie worden carcinologen genoemd. Schaaldieren spelen een fundamentele rol in zowel ecologie als economie, en daarom behoren ze tot de meest geanalyseerde ongewervelde dieren.
Paleontologie of studie van fossielen
Paleontologie is de wetenschap die verantwoordelijk is voor de studie van fossielen, die deel uitmaakt van natuurlijke studies en die verschillende methoden deelt met geologie en biologie. Een van de belangrijkste doelstellingen van zijn onderzoek is de oorsprong en evolutie van levende wezens, de reconstructie van uitgestorven levende wezens, de relatie die ze hadden tussen hen en de omgeving, zoals de ontwikkeling van uitsterven en fossilisatie van de stoffelijk overschot.
Hoewel paleontologie in het bijzonder belast is met het onderzoeken van fossielen, moet er ook rekening mee worden gehouden dat een van de meest relevante takken van zoölogie-studies tafonomie is, die is gewijd aan de studie en analyse van de processen waardoor deze fossielen worden gevormd. Evenzo onderzoekt het diagenese, die verband houdt met afbraak en sedimentatie.
Cryptozoölogie
Het is een pseudowetenschap die al die dieren bestudeert die een onbekend bestaan hebben, dat wil zeggen verborgen soorten. Deze tak werd in 1983 geboren door de expert John Wall, die vaststelde dat in cryptozoölogie de vreemdste soorten ter wereld worden besproken en bestudeerd, evenals diegenen die in de loop der jaren zijn uitgestorven, een voorbeeld van deze dieren zijn dinosauriërs of dodo's.
Het is bekend dat beide soorten zouden kunnen bestaan, maar er is geen betrouwbaar bewijs dat de juistheid van de rapporten en documentaires over hen kan bepalen.
Hetzelfde geldt voor de mythische bigfoot, het monster van Loch Ness en zelfs de chupacabra. Ja, er zijn te veel verhalen over deze wezens, maar het is niet bekend of ze echt hebben bestaan, dus daarvoor is er deze tak van zoölogie. Momenteel wordt cryptozoölogie niet volledig geaccepteerd in de wereld van de wetenschap, daarom noemen velen het een pseudowetenschap, iets dat mythologische of echt onwaarschijnlijke aspecten bestudeert.
Als er iets is dat in dit verband moet worden vermeld, is het dat deze pseudowetenschap erg belangrijk is in landelijke gebieden, omdat het een hausse in de economie impliceert om toeristische en culturele redenen. Als er legendes of mythen zijn over onbekende wezens in een bepaald gebied, zullen toeristen naar die plek willen gaan, misschien uit nieuwsgierigheid of om meer te weten te komen over de cultuur van die regio.
Protozoölogie
Het is een wetenschap die tot doel heeft al die microscopisch kleine organismen die in een aquatisch ecosysteem leven te analyseren. Deze praktijken begonnen net aan het einde van de 17e eeuw plaats te vinden, allemaal door de hand van Anton Van Leeuwenhook, een Franse wetenschapper die erin slaagde protozoaire organismen te observeren met behulp van een zelfgemaakte microscoop (gemaakt van gepolijst glas). De voortplanting van deze organismen is afhankelijk van de soort, aangezien sommige zich seksueel kunnen voortplanten of gewoon hermafrodieten kunnen zijn.
Deze wetenschap is erin geslaagd vast te stellen dat protozoa een levenscyclus hebben die identiek is aan die van alle andere soorten die bestaan, aangezien ze een eerste fase hebben (waarin ze bekend staan als trofozoïeten), maar daarna rijpen ze en beginnen ze te veranderen in cysten.
Er is een fase voor deze organismen die erg delicaat en ingewikkeld is om te begrijpen, dit is de trofozoietfase, waarin veel voedingsstoffen nodig zijn om te groeien en zich later voort te planten. Deze wetenschap is erg breed en zelfs vandaag de dag worden er nog steeds analyses ontwikkeld om meer interessante aspecten van deze merkwaardige micro-organismen te vinden.
Studeer zoölogie
De carrière in de zoölogische diergeneeskunde wordt verkregen door middel van residency-vakken, niet via undergraduate-vakken. Mensen die geïnteresseerd zijn in het werken met exotische dieren, starten na het behalen van een doctoraat in de diergeneeskunde een verzetsplan in veterinaire zoölogie.
Alle aspirant-dierenartsen moeten een doctoraatsstudie in de diergeneeskunde voltooien en een vergunning verkrijgen. Er zijn geen instituten die DVM-diploma's (Doctorate in Veterinary Medicine) aanbieden die uitsluitend zijn gespecialiseerd in zoölogische geneeskunde.
In plaats daarvan wordt van de kandidaten die willen de zorg voor exotische dieren nodig hebben om een reguliere DVM programma te voltooien en vervolgens inschrijven in een veterinair zoölogie geneeskunde residentie bij een gecertificeerd instituut. De gebruikelijke studiegebieden zijn onder meer: het beheer van dieren in gevangenschap, de klinische behandeling van wilde dieren zowel in de dierentuinomgeving als in hun natuurlijke leefgebieden, evenals de studie van het behoud van wilde dieren.
