De plantkunde is dat deel van de natuurwetenschappen dat tot doel heeft de plant te bestuderen, zowel onder microscopisch als moleculair aspect, macroscopisch en functioneel. Groenten zijn organische en levende wezens, verstoken van nerveuze gevoeligheid en gekke mobiliteit; maar ze genieten van prikkelbaarheid en weerstand tegen externe acties die hen permanent neigen te vernietigen. Deze wetenschap is verdeeld in verschillende koninkrijken: plantae, fungi, protoctista en monera, wat later zal worden uitgelegd.
Wat is plantkunde
Inhoudsopgave
Deze wetenschap, ook bekend als fytologie, behoort tot de biologie, omdat het planten bestudeert vanuit het oogpunt van hun samenstelling, anatomische kenmerken, beschrijving, classificatie, relatie tussen hen en andere levende wezens, aanpassing, functies, andere aspecten die nodig zijn om ze te begrijpen. Om te begrijpen wat plantkunde is, is het belangrijk om de twee soorten te kennen: puur en toegepast.
Naast deze twee onderverdelingen is er systematische plantkunde, die verantwoordelijk is voor het bestuderen van planten om hun nomenclatuur te kennen, voor hun identificatie en daaropvolgende classificatie, volgens hun kenmerken, gebruik, morfologie en samenstelling.
De studie van koninkrijken
Er zijn verschillende botanische koninkrijken die het onderwerp zijn van zijn studie: plantae, schimmels, protoctista en monera.
Het koninkrijk plantae
Het omvat alle planten die er zijn en die niet alleen dienen voor menselijke en dierlijke consumptie, maar ook grondstoffen leveren die kunnen worden gebruikt. Planten kunnen zuurstof leveren en de energie van de zon omzetten in voedsel. Er zijn twee soorten: bryofyten, die erg klein zijn, geen zaden of bloemen hebben, daarom planten ze zich voort via sporen (eencellige of meercellige lichamen voor reproductie- of verspreidingsdoeleinden), zoals mossen en leverplanten; en tracheofyten, die een mechanisme hebben om water in zich te transporteren om zichzelf te voeden en te voeden, en die groot zijn, zoals grote bomen en planten die bloemen bevatten voor hun voortplanting.
Het schimmelkoninkrijk
Het verzamelt veel voorkomende schimmels, die zich voeden met voedingsstoffen die aanwezig zijn in ontbindend materiaal. Ze leven in de schaduw en vochtigheid, en hebben een hoge weerstand tegen hitte en droogte, dankzij de sporen die ze ontwikkelen. Het zijn over het algemeen parasitaire organismen die zich voeden met planten, dieren en mensen. Enkele bekende schimmels zijn:
- de huitlacoche (eetbaar).
- penicilline-schimmel (medicinaal).
- zwarte truffel (eetbaar).
- menselijke candida (aanwezig bij mensen).
- zwarte schimmel (aanwezig in verlaten gebouwen, zeer giftig).
Het Monera-koninkrijk
Het is degene die is samengesteld uit microscopisch kleine en eencellige organismen, gevoed door fotosynthese of opname van voedingsstoffen, gereproduceerd door binaire splitsing (ongeslachtelijke voortplanting, de duplicatie van DNA en deling van het cytoplasma). Dit koninkrijk bestaat uit bacteriën die ziekten veroorzaken.
Het protoctistische koninkrijk
Het bestudeert microscopisch kleine en meercellige organismen, die kunnen bewegen en groter zijn dan bacteriën. Deze divisie bevat chlorofyl, ze voldoen aan het fotosyntheseproces en zijn aquatisch. Dit koninkrijk maakt geen deel uit van de andere drie, aangezien de meeste protistische organismen er geen affiniteit voor hebben, maar er zijn er andere die dat wel doen, zoals algen en slijmzwammen.
Essentiële functies van de plantkunde
Het doel ervan is voornamelijk de analyse van de vier koninkrijken waaruit het bestaat. Het stelt ons in staat de heilzame of dodelijke eigenschappen te kennen die planten genieten; en tegenwoordig heeft het belangrijke toepassingen in de huishoudkunde, landbouw, farmacologie, kunst en therapeutica. Dit doet hij door middel van verschillende studietechnieken.
Omschrijving
Een van de belangrijkste functies van het concept van plantkunde is de beschrijving van planten. Hiervoor is er een beschrijvende plantkunde, ook wel fytografie genoemd, die dit doet door middel van taxonomie (die verantwoordelijk is voor het classificeren ervan) en de opsomming ervan binnen elke groep waartoe het behoort. Daarin wordt de kenmerkende terminologie van de plantkunde gebruikt, die precies de planten of organismen beschrijft die worden bestudeerd.
Classificatie
Taxonomie wordt toegepast binnen de plantkunde, die ze classificeert en nomenclatuur geeft. Elke groep die niet is geclassificeerd, wordt een afstamming genoemd, en de taxonomie plaatst ze in categorieën in een hiërarchische volgorde.
De classificatie in de zin van de plantkunde, is samengesteld uit de volgende taxa of blokken die de geslachten vormen: koninkrijk, divisie (sub-), klasse (sub), orde (sub-), familie (stam), geslacht (sectie), soort en ondersoorten (variëteit en vorm, indien van toepassing).
De taxa van een vleesetende plant zou bijvoorbeeld de volgende zijn:
- Kingdom: Plantae.
- Divisie: Magnoliophyta.
- Klasse: Magnoliopsida.
- Bestelling: Caryophyllales.
- Familie: Droseraceae.
- Geslacht: Dionaea.
- Soort: Dionaea muscipula.
Functioneren
De definitie van plantkunde omvat ook de studie van het functioneren van de weefsels en organen waaruit planten bestaan, en dit wordt gedaan door plantenfysiologie, die de chemische en fysische processen daarin bestudeert. Ze vervullen vier hoofdprocessen, namelijk: fotosynthese, transpiratie, ademhaling en spijsvertering.
1. Fotosynthese is het proces dat alleen plaatsvindt in het groene deel van de planten, wanneer ze zonlicht of een andere bron ontvangen met ingrediënten (kooldioxide, die worden opgenomen door de bladeren, en water, dat ze van de wortel opnemen) om hun voedsel te produceren.
2. Transpiratie vindt plaats via de bladeren, en in dit proces verliezen de planten veel water, maar door het teveel ervan kan geen CO2 de plant binnendringen via de huidmondjes of poriën, een proces dat nodig is om suikers.
3. Ademen, wat ze doen door de bladeren. Tijdens het fotosyntheseproces neemt de plant overdag CO2 op en geeft zuurstof af; en 's nachts neemt het zuurstof op en geeft het CO2 vrij, maar in mindere mate.
4. Bij de spijsvertering is het plantenvoedsel het zetmeel dat wordt geproduceerd tijdens fotosynthese, en het doet dit door het af te breken zodat de plant het kan opnemen. Dit proces vindt plaats in elk deel ervan.
Distributie
In de botanische wereld is er een afdeling genaamd geobotany, die verantwoordelijk is voor het bestuderen van de habitat van planten in de wereld, hun geografische verspreiding en de reden voor een dergelijke verspreiding.
Daarin wordt rekening gehouden met enkele gevolgtrekkingen volgens de geografische spreiding van plantentaxa, en volgens deze premissen heeft geobotanie zijn eigen disciplines:
1. Waar
- Chorologie (beschrijvend), die vaststelt dat de verschillende soorten niet willekeurig zijn verdeeld.
- Areografie (analytisch), die de topologische kenmerken van het gebied analyseert.
2. Waarom
- Paleophytogeography (geschiedenis), die de distributie reconstrueert op basis van de monitoring van zijn evolutie.
3. Hoe
- Fytocenologie (structuur en dynamiek), analyseert de oorzaken en kenmerken van de groepering van plantengemeenschappen op basis van hun ecologische affiniteit.
4. Hoe en waarom
- Fytoecologie (aanpassingsvermogen aan de omgeving), bestudeert de verdeling van de huidige omstandigheden waarin het leeft.
Relaties tussen organismen
Er zijn drie afdelingen die verantwoordelijk zijn voor het bestuderen van de relaties van soorten die behoren tot de verschillende botanische koninkrijken en andere organismen of levende wezens: ecologie, fylogenetische classificatie en etnobotanie.
- Ecologie bestudeert de relaties tussen hen en andere levende wezens, en hoe de omgeving de locatie, verspreiding en hoeveelheid van deze organismen beïnvloedt.
- De fylogenetische classificatie voert een categorisering van de soort uit volgens evolutionaire onderlinge relaties tussen hen.
- Etnobotanie bestudeert menselijke relaties met de omgeving van het plantenrijk.
Geschiedenis van de botanie
Het dateert uit de 8e eeuw voor Christus, werd gedefinieerd in het klassieke Griekenland en zette zijn ontwikkeling voort in de tijd dat het Romeinse rijk regeerde. De Griekse filosoof Theophrastus (371-287 v.Chr.), Die wordt beschouwd als de vader van de plantkunde, schreef over de geschiedenis van planten, terwijl de Romeinen bijdroegen aan het gebied van toegepaste plantkunde. De natuuronderzoeker Plinius de Oudere (23-79 n.Chr.) Publiceerde uitgebreid over planten in zijn boekdelen van de encyclopedie Naturalis Historia.
Tijdens de Middeleeuwen werd de plantkunde geconsolideerd als een wetenschappelijke discipline en dankzij de vooruitgang van de tijd werden verschillende bijdragen ontwikkeld, zoals expedities of de botanische tuin. Joachim Jung (1587-1657), een Duitse natuuronderzoeker, deed exacte observaties van planten en was de grondlegger van de wetenschappelijke taal.
Charles Darwin (1809-1882) beïnvloedde met zijn evolutietheorieën de classificatie van planten. In de negentiende en twintigste eeuw werden veel van de disciplines die tegenwoordig van kracht zijn, ontwikkeld die hebben geholpen om dit koninkrijk met meer duidelijkheid te bestuderen, om uiteindelijk de moderne botanie te bereiken, waarvan de wetenschap grote kennis en ontdekkingen van de huidige botanie omvat.
Wat is een botanische tuin
Een botanische tuin is een ruimte die gewijd is aan het behoud en de studie van de verschillende plantensoorten die er bestaan, die door het grote publiek bezocht kan worden voor recreatieve of academische doeleinden.
Het doel van deze ruimtes is het in stand houden van soorten, waaronder mogelijk bedreigde of met uitsterven bedreigde soorten; het onderzoek naar hen; onderwijzen, aangezien door hen de bevolking kan weten wat plantkunde is, die plantkunde bestudeert, de koninkrijken van de plantkunde en enige andere overweging, kenmerkend voor plantkunde; burgers opleiden om hen bewust te maken van het belang van natuurbehoud; en toerisme, aangezien er bij de bevolking belangstelling is voor ecotoerisme, waarvoor een botanische tuin een uitstekende optie is.
Hoe botanie te studeren in Mexico
Om botanie te studeren, moet een daarmee verband houdende loopbaan worden gekozen, zoals:
- Agronomic Engineering (gespecialiseerd in plantenveredeling).
- Biologie (specialisatie in plantkunde of plantenbiologie).
- Forestry and Natural Environment Engineering (specialisatie in plantkunde).
- Forestry Engineering (specialisatie in bosbouw).
In Mexico zijn er carrières in Agronomic Engineering, Forestry Engineering en andere gerelateerde engineering: Agribusiness, Agroindustrial, Agroforestry, Parasitologist Agronomist, Horticultural Agronomist, Agrobiology, Agrobiotechnology, Plant Agronomist, Forest Sciences, Agroforestry, onder anderen.
Er is ook een bachelordiploma in biologie, experimenteel, integratieve biologie van biodiversiteit en behoud, biologie met nadruk op ecologie en milieu, onder anderen.
Daarnaast zijn er verschillende gerelateerde cursussen, zoals het maken van kassen, champignonproductie, organische meststoffen, hydrocultuurtechnologie, kruidengeneeskunde, artisanale terraria, onder andere onderwerpen van botanisch belang.
