Sociaal kapitaal heeft om inhoudelijke en ideologische redenen geen duidelijke en onbetwistbare betekenis. Er is geen gevestigde en algemeen aanvaarde definitie van sociaal kapitaal en de specifieke definitie die in een studie wordt gehanteerd, zal afhangen van de discipline en het niveau van onderzoek. Het is niet verwonderlijk dat er, gezien de verschillende kaders voor het kijken naar sociaal kapitaal, aanzienlijke meningsverschillen en zelfs tegenstrijdigheden bestaan in de definities van sociaal kapitaal.
Vanwege moeilijkheden bij het definiëren van sociaal kapitaal, hebben auteurs de neiging om het concept, de intellectuele oorsprong, de diversiteit aan toepassingen en enkele van de onopgeloste vragen te bespreken voordat ze een denkrichting aanvaarden en hun eigen definitie toevoegen (Adam en Roncevic, 2003). Er is gesuggereerd dat een interdisciplinaire definitie minder belangrijk zou zijn als wetenschappers de definities van andere disciplines zouden moeten herdefiniëren en waarderen. SCIG (2000) stelde verder vast dat alle studies sociaal kapitaal moeten bespreken in relatie tot de discipline, het studieniveau en de specifieke context, en dat hiervoor geen vaste definitie vereist is, maar eerder een identificatie van de operationalisering of beeldvorming.
Andere auteurs hebben vastgesteld dat definities variëren naargelang ze zich richten op de stof, de bronnen of de effecten van sociaal kapitaal (Adler en Kwon 2002, Field et al., 2002).
Sociaal kapitaal heeft te maken met de waarde van sociale netwerken, het verbinden van gelijkaardige mensen en het verenigen tussen verschillende mensen, met wederkerigheidsregels (Dekker en Uslaner, 2001). Sander (2002, p.221) verklaarde dat "de volkswijsheid dat meer mensen krijgen hun vacatures van mensen die ze kennen, in plaats van wat ze weten, blijkt te zijn waar is." Adler en Kwon (2002) stelden vast dat het basisinzicht dat onderzoek naar sociaal kapitaal leidt, is dat de goede wil die anderen jegens ons hebben een waardevolle hulpbron is. Als zodanig definiëren ze sociaal kapitaal als “de goede wil die beschikbaar is voor individuen of groepen. Zijn bronhet ligt in de structuur en inhoud van de sociale relaties van de acteur. De effecten ervan vloeien voort uit de informatie, invloed en solidariteit die het de actor ter beschikking stelt “(Adler en Kwon 2002, p.23). Dekker en Uslaner (2001) stelden dat sociaal kapitaal fundamenteel gaat over hoe mensen met elkaar omgaan.
