De rechten van het kind werden formeel erkend na de Eerste Wereldoorlog met de aanneming van de Verklaring van Genève in 1924. Het proces van erkenning van deze rechten werd vervolgens voortgezet door het werk van de Verenigde Naties en de Verklaring van de Rechten van het Kind. uit 1959.
De aanvaarding van de Rechten van het Kind werd definitief afgerond op 20 november 1989 met de aanvaarding van het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind, dat de eerste internationale compromistekst vertegenwoordigt die alle fundamentele rechten van kinderen wettelijk erkent.
Dankzij sociale bewegingen ontstond het in de 19e eeuw. Toen kwam het Verdrag inzake de rechten van het kind. Onder hen zijn de intellectuele bewegingen en de Conventie van Genève van 1929.
Deze rechten zijn gebaseerd op mensenrechten, maar hebben specifieke kenmerken vanwege het belang van de kwetsbare situatie van zuigelingen of kinderen. Zo; Probeer deze te waarborgen en te beschermen, als mensen die speciaal zijn georiënteerd om toegang te krijgen tot bepaalde essentiële aspecten voor een fatsoenlijke ontwikkeling. Met een reeks regels van internationaal recht die mensen tot de meerderjarige leeftijd beschermen en rechtsbescherming bieden. Elk van deze rechten is aangepast en aangepast aan de specifieke kenmerken, behoeften en kwetsbaarheid van de leeftijd van de kinderen.
Ze zijn onvervreemdbaar en geen enkel persoon of individu kan ze op enigerlei wijze devalueren, negeren of schenden. Met andere woorden, ze worden gegarandeerd door wereldwijde normen en ondersteund door internationale overeenkomsten.
