De burgerlijke ongehoorzaamheid is een vorm van politieke dissidentie die consistent is en wordt gedefinieerd als het niet volgen van een norm waaraan moet worden voldaan. De normen waaraan moet worden voldaan, kunnen in het algemeen een wettelijke norm zijn of elke norm die de groep als geïnvesteerd beschouwt, wat inhoudt dat een waardigheid of een belangrijke gezagspositie wordt verleend in de zin dat de overtreding ervan, wat de schending is van een voorschrift wat onvermijdelijk resulteert in een boete.
De ongehoorzaamheid kan actief of passief zijn, maar de term 'burgerlijk' heeft geleden betrekking op ethische of wettelijke verplichtingen die elke burger moet onderscheiden of identificeren op de huidige wettelijk gecoördineerde manier, maar er kan ook worden gezegd dat het hoofddoel van ongehoorzaamheid civiel is het veranderen van de sociale of politieke orde die de vrijheid van burgers kan aantasten.
Op het gebied van burgerlijke ongehoorzaamheid kan worden gezegd dat elke handeling of proces van publieke oppositie tegen een politieke wet aangenomen door een gevestigde regering, wanneer de auteur weet dat zijn daden onwettig zijn, dat het in strijd is met de wet of met twijfelachtige legaliteit.
De burgerlijke ongehoorzaamheid is een uitdrukking van persoonlijke verantwoordelijkheid voor het gebrek aan rechtvaardigheid en weerspiegelt de toewijding niet om werk of om overgave aan praktijken en oneerlijke regels s, de regels verwerpen worden beschouwd als arbitraire regels, zijn mensen die pas een besluit nemen op basis van hun wil of gril en niet in rede, logica of rechtvaardigheid die in strijd is met de kennis van de burger.
