De wereld heeft grote rijken zien ontstaan, landen zien veroveren, hun heersers zien verheffen, op de vooravond van succes leven en vervolgens verdwijnen. Dit filter kan ook worden toegepast op de economie; het lijkt echter op geen enkele manier te vallen. Op de meest primitieve momenten werden uitwisselingssystemen economie genoemd, waarin de samenwerking tussen verschillende landen opviel. Met het einde van de middeleeuwen en het feodalisme begon de ontwikkeling van de economie, zoals we die nu kennen. daarmee de geboorte, opkomst en ondergang van verschillende economische scholen, zoals onder andere de klassieke, de neoklassieke, de marginalistische en de marxistische.
Historisch gezien is aangenomen dat heterodoxe economie de economie de voorkeur geeft als onderdeel van de sociale wetenschappen, en niet om een specifieke, rationele en voorspelbare actie vast te stellen. De actoren (individuen) zijn niet onderhevig aan enig gedrag, daarom kunnen economische processen een ander verloop hebben; bovendien zijn alle interpretaties subjectief. Traditioneel werd aangenomen dat het gebaseerd was op het "rationaliteit-individualisme-evenwicht" -schema.
Het is echter mogelijk om een heterodoxe economische studie te lokaliseren door de afwezigheid van de "rationaliteit van economische agenten" te observeren, een principe van neoklassieke economie waarin een bedrijf, persoon of instelling de mogelijkheden maximaliseert binnen een model met onzekerheid. In plaats daarvan verdient het op deze school de voorkeur om het individu onder te dompelen in de samenleving, de verstreken tijd als geschiedenis te beschouwen en het individuele redeneren te ondersteunen dat wordt beïnvloed door de omgeving. Evenzo verwerpt het alle theoretische grondslagen waarop de neoklassieke economie is gestructureerd.
