Door de geschiedenis heen is de mensheid getuige geweest van hoe alles eromheen verandert: cultuur, kunst, politiek… Maar zonder twijfel is de economie een van de aspecten die de meeste intriges opwekt. Vroeger was het systeem gebaseerd op ruilhandel, om later over te gaan op commercialisering en over te gaan op wat bekend staat als "klassieke economie"; Ten slotte komt het concept van "orthodoxe economie" naar voren, dat in wezen het huidige economische model is, dat is gestructureerd met "rationaliteit-individualisme-evenwicht".
De orthodoxe economie heeft een geschiedenis in de neoklassieke economie, een school die de taak kreeg verbanden te leggen tussen klassieke economie en marginaliteit. Tegenwoordig zijn sommige economen het erover eens dat het model duidelijk neoklassiek is, aangezien de theoretische grondslagen die aan studenten worden geleerd uit deze stroming komen; De meerderheid van degenen die aan deze gemeenschap deelnemen, identificeren zich echter niet met een stroming: ze zien de economie volkomen vreemd aan de gangbare praktijk om bepaalde studierichtingen op scholen te scheiden.
Zoals vermeld in een vorige paragraaf, is economische orthodoxie gebaseerd op de definitie van "rationaliteit". Dit is het element dat het juist onderscheidt van heterodoxe economie, waarvan de basis is: 'instituties-geschiedenis- sociale structuur ', dat wil zeggen dat het veel meer bezig is met de onvoorspelbaarheid van iemands gedrag en hoe het wordt beïnvloed in het politieke en sociale aspect. Om deze reden is het genomen voor verleend dat de orthodoxe economie is gericht op de nauwkeurigheid, net als de voorspelbaarheid van de resultaten.
Met de crisis van 2007 is de orthodoxe economie hevig bekritiseerd, sommige experts pleiten er zelfs voor om het volledig terug te trekken of te vervangen, anderen verklaren dat een evolutionair proces nodig is om de mislukkingen die zich voordoen te verbeteren.
