De buitenlandse vermelding is afgeleid van het oud Frans, van het woord “vervreemdend” dat tegenwoordig “étranger” is, dat is gevormd uit “vreemd” equivalent in onze taal naar “vreemd”, naast het achtervoegsel “ier” gelijk aan ons "Ero", wat duidt op een beroep of beroep. Vreemdeling heeft drie mogelijke betekenissen, waarvan er één wordt gebruikt om die persoon, man of persoon te beschrijven die is ontstaan, geboren, afstamt of is afgeleid van een natie, land, territorium of staat die verschilt van die waarin hij zich bevindt.
Als een persoon een buitenlander is, wordt hij niet beschouwd als een lid of onderdeel van een specifieke politieke gemeenschap; In de meeste landen zijn er verschillende soorten wetten met betrekking tot buitenlanders, die de binnenkomst en vertrek van deze mensen uit een andere natie op het nationale grondgebied regelen, en deze regeling wordt de wet van buitenlanders genoemd. Er zijn mogelijkheden om een onderscheid te maken tussen het type vreemdeling, in termen van degenen met een speciale status en degenen met een gemeenschappelijke status; Degenen met een speciale status genieten in bepaalde opzichten een speciale behandeling, dankzij de banden die er bestaan tussen de staat en de vreemdeling die zich op het nationale grondgebied bevindt.
Het is belangrijk op te merken dat al dat materiaal, ding of object dat is gemaakt, vervaardigd of vervaardigd in een ander deel van de wereld, behalve waar een persoon of entiteit woont, we deze reeks items of dingen buitenlandse producten noemen.
Een ander gebruik van het woord dat door de rae wordt gemanifesteerd, is om te beschrijven wat natuurlijk is van de ene natie met betrekking tot de inboorlingen van een andere, wat betekent dat het voornamelijk als zelfstandig naamwoord wordt gebruikt.
Ten slotte is een buitenlander ook een natie, land of gebied dat niet van hemzelf is.
