Het concept van functie is belangrijk wanneer het wordt geassocieerd met bepaalde onderwerpen, waarin de representaties die het woord heeft een gemeenschappelijk doel kunnen dienen. We hebben het over een functie, in de eenvoudigste zin, wanneer we overgaan tot de uitwerking van een systeem van acties dat leidt tot de voltooiing van een plan. Dit kan verwijzen naar de reden waarvoor iets wordt gebruikt, zoals de telefoon, die wordt gebruikt om te communiceren, dus het doel ervan is om informatie te verzenden.
Wat is functie
Inhoudsopgave
In het algemeen is een functie dat doel of dat doel dat een individu, een object, een proces of een situatie heeft. Met andere woorden, het is het 'waarvoor' van een element, waarvoor het is gemaakt of waarvoor het op een bepaalde plaats dient. Als werkwoord ‘functioneren’ verwijst het naar de manier waarop een object, apparaat, systeem of individu samenwerkt of zijn taak of proces uitvoert, dat wil zeggen hoe het werkt. Het is een concept dat tastbaar alles omvat dat te maken heeft met een proces en een doel, en dat alle acties van zijn soort die nodig kunnen zijn, in verband brengt.
Deze term wordt ook gebruikt voor alles wat gedaan wordt gericht op een specifiek doel, vandaar de term om iets uit te voeren "gebaseerd op", verwijzend naar elke actie die wordt uitgevoerd om een doel te bereiken. Het is een ideaal hulpmiddel om problemen op te lossen, het veronderstelt een meer vastberaden concept om een actie uit te voeren.
Op dezelfde manier kan het een soort tentoonstelling of show zijn. Als we bijvoorbeeld naar een film gaan, is het om een bioscoopfunctie te zien, waarin een etablissement zijn service ontwikkelt en mensen ervan genieten. Op dezelfde manier kan de term worden geassocieerd met een openbaar of privé-evenement, maar waarin kunst wordt tentoongesteld.
In de volksmond kan dit woord worden gebruikt om te verwijzen naar een soort woordenwisseling of discussie die plaatsvindt tussen twee of meer mensen en die buiten proportie is geraakt en een schandaal heeft veroorzaakt .
De etymologie komt van het Latijnse "functio" wat "uitvoering of uitoefening van een of andere faculteit of de vervulling van een plicht" betekent. In onze taal kan de term worden opgevat als: de capaciteit van een levend wezen, de taak die eigen is aan de activiteit, een massale theatrale handeling of een relatie tussen twee of meer elementen.
Wat is een wiskundige functie
Op wiskundig gebied is het een didactisch en praktisch instrument waarmee situaties of op te lossen problemen worden gedefinieerd. In de wiskunde is representeert de overeenkomst tussen twee sets, zodat een element van de eerste set overeenkomt met een ander uniek element van de tweede set, dat een afhankelijke variabele zal worden.
Dit proces moet voldoen aan een basisschema, en het is waarin er een relatie is tussen twee vormen, objecten of twee representaties met een operator ertussen, en elk element van elk onderdeel moet een relatie onderhouden met alles binnen de functie.
Dit zijn een grafische weergave van de twee sets. Deze grafiek zal een abstract resultaat voor elk ander gebied definiëren, maar binnen een context en wiskundige logica zal het logisch zijn. De functies in deze zin kunnen het pad van een deeltje vertegenwoordigen.
Soorten wiskundige functies
Volgens de correspondentie van de eerste set met de tweede, zullen er verschillende typen zijn, die kunnen zijn:
Wiskundige functie
Het is de afhankelijkheidsrelatie van een onafhankelijke variabele (X), ook wel " domein " genoemd; en een afhankelijke variabele (Y), ook wel " codomain " genoemd, die samen zal vormen wat "tour", "scope" of "range" wordt genoemd.
Er zijn drie manieren om een wiskundige functie uit te drukken, die in grafische vorm zijn waarbij een systeem van vier kwadranten wordt gebruikt, bepaald door de X (horizontale) en Y (verticale) assen, genaamd het Cartesische vlak; in een algebraïsche uitdrukking; en / of in een waardetabel.
Gewoonlijk zal voor elke waarde van X slechts één waarde van de afhankelijke Y corresponderen, tenzij het gaat om andere soorten functies waardoor de variabele Y meer dan één waarde van de variabele X kan hebben. Dit betekent dat in functies die variabele Y kan gerelateerd zijn aan meer dan één waarde van variabele X. Deze staan bekend als surjectieven.
Rationele functie
Rationale getallen zijn het quotiënt van twee gehele getallen, waarbij hun noemer anders is dan nul. De rationele functie is er een die wordt weergegeven door een hyperbool (open curve met twee tegenovergestelde takken) en wordt gekenmerkt door het presenteren van asymptoten (een lijn waarnaar de functie continu oneindig nadert zonder daadwerkelijk samen te vallen). Het middelpunt is het snijpunt van de asymptoten.
Algebraïsch wordt dit type functie als volgt weergegeven:
- Waar G en L polynomen zijn en x een variabele. In dit type zal het domein al die waarden van x op de regel zijn, zodat de noemer niet wordt opgeheven, dus alle getallen zullen reëel zijn, behalve wanneer x = 0, op dit punt waar het de verticale asymptoot zal hebben.
- Volgens het teken van G, als het groter is dan 0, bevindt de hyperbool zich in het eerste en derde kwadrant; en als het kleiner is dan 0, zal het worden gevonden in het tweede en vierde kwadrant, waarbij het centrum van de hyperbool de coördinaat 0, 0 is (waarde voor x = 0 x = 0 en y = 0).
Lineaire functie
Het bestaat uit een eerstegraads polynoom, dat wordt weergegeven door een rechte lijn op de cartesiaanse as, die er, algebraïsch gesymboliseerd, er als volgt uit zal zien: F (x) = mx.
De letter m symboliseert de helling van de lijn, dat wil zeggen de helling van de helling ten opzichte van de abscis (x) -as. In het geval dat x een positieve waarde heeft (groter dan 0), zal de functie toenemen. Als m nu een negatieve waarde heeft (kleiner dan 0), neemt de functie af.
Goniometrische functie
Dit zijn degenen die zijn geassocieerd of gerelateerd aan een trigonometrische ratio. Deze ontstonden bij het observeren van een rechthoekige driehoek en het constateren dat de quotiënten tussen de lengtes van twee van de zijden alleen afhankelijk zijn van de waarde van de hoeken van de driehoek.
Om de functies van de hoek alfa van een rechthoekige driehoek te definiëren, de hypotenusa (zijde tegenover de rechte hoek, zijnde de grootste zijde), het tegenoverliggende been (de zijde tegenover genoemde hoek alfa) en het aangrenzende been (de zijde naast hoek alpha).
De zes basale trigonometrische functies die er zijn, zijn:
-
1. Sinus, wat de relatie is tussen de lengte van het andere been en die van de hypotenusa, zijnde:
2. Cosinus, is de relatie tussen de lengte van het aangrenzende been en de hypotenusa, dus:
3. Raaklijn, relatie tussen de lengte van het andere been en het aangrenzende been, waarbij:
4. Cotangens, relatie tussen de lengte van het aangrenzende been en het andere been:
5. Secans, is de relatie tussen de lengte van de hypotenusa en het aangrenzende been:
6. Cosecans, relatie tussen de lengte van de hypotenusa en het andere been, zijnde:
Exponentiële functie
Het is degene waar zijn onafhankelijke variabele X voorkomt in de exponent, gebaseerd op zijn constante a, uitgedrukt als volgt: f (x) = aˣ
Waar a een positief reëel getal is groter dan 0 en verschillend van 1. Als de constante a groter is dan 0 maar kleiner dan 1, dan neemt de functie af; terwijl als het groter is dan 1, de functie toeneemt. Dit type wordt ook uitgedrukt als exp (x) en wordt beschouwd als de inverse van de logaritmische functie.
De eigenschappen van de exponentiële functie zijn: exp (x + y) = exp (x).exp (y); exp (xy) =; en exp (-x) =.
Kwadratische functie
Ook bekend als een tweedegraadsfunctie, het is er een waarvan de exponent niet groter is dan 2. De formule wordt als volgt uitgedrukt: f (x) = ax 2 + bx + c
De grafische vorm in het cartesiaanse vlak van dit type wiskundig gereedschap is een parabool, en het zal naar boven of naar beneden openen, afhankelijk van het teken of de waarde van a: als de constante a groter is dan 0, zal de parabool zich openen; en als het kleiner is dan 0, gaat het open.
Dit kan een, twee of geen oplossing hebben, wat een, twee of geen snede met de abscis-as (X-as) betekent.
Logaritmische functie
Het wordt bepaald door een logaritme (exponent waarnaar de basis moet worden verhoogd om dit getal te verkrijgen). De algebraïsche formule is als volgt samengesteld: logb y = x
Waar a een positief reëel getal is groter dan 0 en verschillend van 1. Wanneer a kleiner is dan 1 en groter dan 0, zal de logaritmische functie afnemen; terwijl als het groter is dan 1, het zal toenemen. De logaritmische functie is de inverse van een exponentiële functie. Zijn domein bestaat uit positieve reële getallen en zijn pad is uit reële getallen.
Polynoom functie
Ook wel een polynoom genoemd, het is een relatie waarbij aan elke waarde van X een unieke waarde wordt toegekend als gevolg van het substitueren in een polynoom dat bij de functie hoort. Het wordt algebraïsch op de volgende manier uitgedrukt: 4x + 5y + 2xy + 2y +2.
Er zijn verschillende soorten polynoomrelaties op basis van hun polynoomgraad, namelijk:
- Constanten, die van graad 0 zijn, waarbij 0 de coëfficiënt van x is, zonder afhankelijk te zijn van de onafhankelijke variabele X: waarbij a een constante is.
- Eerste graad, die een scalair omvat die de variabele X plus een constante vermenigvuldigt, waarbij X1 de grootste exponent is, zodat het er als volgt uitziet: waarbij m de helling is en n de ordinaat (waarde van 0 tot het afkappunt op de Y-as). Volgens de waarde van m en n zijn er drie soorten eerstegraads polynoomfuncties: affien (die niet door de oorsprong gaan), lineair (de ordinaat is 0 en m is de helling anders dan 0) en identiteit (elk element van X is gelijk aan zijn waarde in Y).
- Kwadratisch, graad 2, al eerder uitgelegd.
- Kubiek, die van graad 3 zijn, dus de grootste exponent is X3, zoals hier: waarbij a verschilt van 0.
Functie in berekening
Het is een set elementen waarvan de waarde overeenkomt met een enkele waarde van een tweede set elementen. Genoemde relatie zal worden geïllustreerd door middel van een diagram waarin de snijpunten van genoemde corresponderende waarden zullen worden aangegeven, die in hun geheel een grafiek zullen vormen die een route zal voorstellen.
Om de betekenis van functie in calculus te begrijpen, moet met de volgende concepten rekening worden gehouden:
- Domein: het zijn alle waarden die de onafhankelijke variabele X kan aannemen, zodanig dat de afhankelijke variabele Y een reëel getal is.
- Bereik: ook wel contradomain genoemd, het is de groep van alle waarden die een functie kan aannemen en is afhankelijk van de waarden van X.
Andere soorten functies
In verschillende contexten kunnen andere soorten functies worden bedacht, waaronder we kunnen benadrukken:
Lichaamsfuncties
Het menselijk lichaam voert talloze taken of functies uit, die vitaal en niet-vitaal kunnen zijn. De niet-vitale functies van het menselijk lichaam zijn de functies die, hoewel ze belangrijk zijn, niet essentieel zijn om het organisme in leven te houden, zoals beweging, aangezien een persoon zijn hele leven kan blijven zonder te lopen.
De vitale functies zijn die zonder welke het functioneren van het lichaam en daarom leven daarin niet mogelijk zou zijn. Deze, ook wel vegetatief genoemd, zijn:
- Voeding: Dit omvat de spijsvertering, de bloedsomloop, de ademhalingswegen en de uitscheidingssystemen. Bij de laatste zijn andere functies betrokken, zoals de functie van de lever, zweetklieren, longen en nieren.
- Relatie: het endocriene systeem en het zenuwstelsel zijn hierbij betrokken. Het zenuwstelsel is op zijn beurt verdeeld in het centrale zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg) en perifeer zenuwstelsel (somatisch zenuwstelsel: afferente en efferente zenuwen; en autonoom zenuwstelsel: sympathisch en parasympathisch zenuwstelsel).
- Voortplanting: de mannelijke en vrouwelijke voortplantingssystemen zijn betrokken. Hoewel dit niet essentieel is voor een enkel individu om in leven te blijven, is het van vitaal belang voor de eeuwigheid van de soort.
In het lichaam zijn er veel elementen die een specifieke missie hebben. De functies van eiwitten zijn bijvoorbeeld onder andere structureel, enzymatisch, hormonaal, regulerend, defensief en transport. De functie van lipiden is vergelijkbaar met die van eiwitten, aangezien ze ook reserve-, structurele en regulerende functies vervullen. De functie van de hersenen is om het centrale zenuwstelsel te beheersen, het is verantwoordelijk voor het denken en het beheersen van het lichaam. In een cel is het de functie van de kern om zijn eigen genen en activiteiten te behouden en te beheersen.
Taalfuncties
Als het gaat om het communiceren van een boodschap binnen de taal, gebeurt dat met een intentie en een doel, die afhangen van het element dat erin tussenkomt, een grotere rol zal spelen. Deze elementen zijn: afzender, ontvanger, bericht, kanaal, context en code. Volgens dit is het doel van de taal:
- Representatief of referentieel: maakt het mogelijk om een bericht objectief over te brengen en feiten of ideeën te informeren, waarbij de thematische context het overheersende element is.
- Expressief: hiermee kunnen gevoelens, wensen of meningen worden uitgedrukt vanuit een subjectief standpunt, waarbij de uitgevende instelling het overheersende element is.
- Conatief of appellate: het doel is om het gedrag van de ontvanger te beïnvloeden om een reactie op te wekken of om iets te doen. Het overheersende element is de receptor.
- Phatic: bestaat uit het verlengen, creëren of onderbreken van communicatie. Het overheersende element is het kanaal.
- Metalinguïstiek: het doel is om taal te gebruiken om naar dezelfde taal te verwijzen, met als overheersend element de code (taal).
- Poëtisch: het wordt gepresenteerd in literaire teksten, die de alledaagse taal proberen te veranderen met een doel, waarbij de expressieve vorm belangrijk is. Het overheersende element is de boodschap.
Functies in Excel
In de computercontext, specifiek voor applicaties en werktools zoals Excel, is het een vooraf bepaalde formule die wordt gebruikt om berekeningen uit te voeren door middel van waarden of argumenten die de gebruiker in een specifieke volgorde opgeeft. Hiermee kan de gebruiker voorkomen dat dergelijke berekeningen met de hand en één voor één worden uitgevoerd.
Om te begrijpen hoe deze formules in Excel werken, is het nodig om hun syntaxis te definiëren, die als volgt is: het gebruik van het gelijkteken (=), de uit te voeren functie (als het optellen, aftrekken, enz.) en tot slot de argumenten of gegevens die de formule zullen voltooien. De laatste worden geleverd door de gebruiker, wat onder andere celbereiken, tekst, waarden, celvergelijkingen kunnen zijn.
De applicatie heeft een breed scala aan tools om het werk van een persoon te vergemakkelijken en aan te vullen, en ze zijn gegroepeerd in: zoeken en verwijzen, tekst, logica, datum en tijd, database, wiskunde en trigonometrische, financiële functies, statistieken, informatie, engineering, kubus en web.
Publieke functie
Dit concept houdt verband met de taken en verantwoordelijkheden die aan een instelling, orgaan, entiteit, stichting of corporatie worden toebedeeld, die van algemeen belang en karakter zijn, om te werken gericht op het verlenen van een dienst van lokaal, regionaal of nationaal belang.
Gewoonlijk behoren deze lichamen toe aan de staat van een natie, die belast zal zijn met de uitoefening van genoemde openbare activiteit, ook wel openbaar bestuur genoemd. Haar medewerkers worden ambtenaren of ambtenaren genoemd.
