Het gaat over elke handeling die op de een of andere manier een regel overtreedt of iemand ernstige schade berokkent. Het tegenovergestelde van die term is geoorloofd, een woord dat verwijst naar de eigenschap die een persoon of object heeft om niets te verbergen of om geen dubieuze daad te hebben verricht. Het is veel meer gerelateerd aan het juridische veld, omdat het daar wordt gebruikt om de reeks handelingen van een crimineel te labelen. Traditioneel wordt het gezien als een afwijking van de ethiek, moraal en principes van de persoon die ze begaat, dus worden ze automatisch een bedreiging voor de samenleving en moeten ze in de gevangenis worden opgesloten om te voorkomen dat ze doorgaan met het plegen van misdaden.
Er zijn echter gevallen waarin de aard van deze term met deze term wordt gespecificeerd, zoals illegale verrijking, een handeling waarbij een onderwerp economische voordelen probeert te behalen op basis van strategieën die enkele van de belangrijkste en bekendste wetten overtreden, zoals diefstal, woeker, fraude of belastingfraude. Deze omvatten winst die is gericht op een of een groep mensen, die grote bedragen verliezen. Misdaden van deze aard zijn vrij gemakkelijk strafbaar als ze worden berecht en er concreet bewijs over de zaak wordt geleverd.
In andere, veel eenvoudigere contexten kunnen ongeoorloofde handelingen al die handelingen zijn die gemarkeerd zijn om in het geheim te worden uitgevoerd en, als ze zouden worden onthuld, iemand pijn zouden doen, zoals buitenechtelijke affaires. Daarnaast zijn er ook de kleine afwijkende gedragingen die in het openbaar worden uitgevoerd, zoals rijden onder invloed of een stoplicht, die worden bestraft met enkele boetes.
