Het rijk van Alexander de Grote begint zodra zijn vader (Filips II van Macedonië) sterft in 336 voor Christus, tijdens het begin van zijn regering slaagde hij erin zich op te dringen aan de volkeren die door Macedonië werden bestuurd, die na het overlijden van zijn vader in opstand wilden komen. Na het heroveren van steden als Athene, Thebe en Thessalië, die uiteindelijk hun hegemonie erkenden.
Hierna werd Macedonië een stevige militaire staat die indirect Griekenland controleerde door de eerder genoemde Korinthische competitie. Hierna nam Alexander de naam Hegemon aan, waarmee hij zichzelf plaatste als de heerser over het hele grondgebied van Griekenland.
Na de herovering van al deze gebieden concentreerde Alexander zich op de verovering van het Perzische rijk en vertrok naar Klein-Azië. Een van zijn eerste veldslagen was die tegen de Satraps in de zogenaamde Battle of the Granic.
Zijn militaire macht was gebaseerd op een militaire strategie genaamd "falanx" waarbij een combinatie van cavalerie en infanterie werd gebruikt, waarmee het versterkte steden kon bereiken om ze te domineren. Deze militaire strategie was al bepaald door Philip.
Zodra hij Klein-Azië heeft veroverd, trekt hij richting Syrië, domineert dan Palestina en Egypte, dit is waar "Alexandrië" werd gevestigd, dan gaat hij naar het oosten, waar hij overweldigend de Perzen verslaat en waar hij werd gekroond tot de koning van Perzië..
Toen hij zich voorbereidde om India te veroveren, vroegen zijn soldaten, uitgeput door de intense veldslagen, hem terug te keren.
Alexander de Grote leidde dit rijk, dat zich uitstrekte van de kusten van de Middellandse Zee tot India.
Als Alexander de Grote in 323 voor Christus in de stad Babylon sterft, ontstaat er een lange strijd tussen zijn generaals om zijn opvolging. Dit was het enige dat tot gevolg had dat het rijk in de koninkrijken van Macedonië uiteenviel.
