Sir Isaac Newton, verklaarde in het jaar 1687 de wet van de zwaartekracht of de universele wet van de zwaartekracht, die uitlegt hoe alles wat in deze wereld aanwezig is, alles wat massa heeft en deze samenstelling van deeltjes een eigenschap heeft die hij zwaartekracht noemde.. Zwaartekracht is een aantrekkingskracht, wiskundig gezien "Rechtstreeks evenredig met het product van hun massa en omgekeerd evenredig met het kwadraat van de afstand die hen scheidt." De wet van de zwaartekracht gaat ervan uit dat hoe groter een lichaam is, de aantrekkingskracht die het op een kleiner object zal hebben, groter zal zijn. Dat is de reden waarom mensen op een bepaalde manier 'gehecht' zijn aan de aarde, gezien haar grote omvang en samenstelling met betrekking tot ons, zijn we eraan gehecht door een zwaartekrachtvertegenwoordigd door de volgende waarde: 6.670. 10-11 Nm² / kg².
De wet van de zwaartekracht was cruciaal bij ontdekkingen van planeten, bij het afleiden van de vorm van het zonnestelsel en hielp ook om vast te stellen dat de zon als as voor het hele systeem diende en dat de planeten eromheen draaiden, het was zo veel Het is belangrijk om de wet van de zwaartekracht te verkondigen, dat grote wetenschappers betrokken waren bij hun afleiding en ook probeerden vast te stellen of het verkeerd was.
Een van de belangrijkste toepassingen van de zwaartekrachtwet was de bepaling van de exacte massa van de aarde. Galileo Galilei nam deel aan deze studie en stelde vast dat de versnelling van alle objecten nabij het aardoppervlak g = 9,8 m / s2. Door deze vergelijking gelijk te stellen aan de reeds beschreven wet van de universele zwaartekracht van Newton, heeft Cavendish de massa van de aarde met grote nauwkeurigheid bepaald.
Henry Cavendish, de Britse natuurkundige en chemicus, bevestigde de wet van de zwaartekracht en voerde aan dat de wet van de zwaartekracht berekend had kunnen worden met de behoefte aan constanten, maar hij werd beschouwd als de maker van sommigen. Hoewel de wet van de universele zwaartekracht van Newton nog steeds bruikbaar is, bewees Albert Einstein in 1915 dat de wet slechts bij benadering correct was en niet werkte toen de zwaartekracht te sterk werd.