Het is een wet die wordt toegepast op het gebied van fysica en scheikunde die laat zien hoe een homogene vloeistof hetzelfde niveau kan hebben wanneer deze in een reeks containers wordt gegoten die zijn verbonden door leidingen zonder dat de vorm of oriëntatie van de vaten het niveau beïnvloedt.. Deze vloeistof, die in rusttoestand verkeert wanneer hij wordt toegevoegd met meer vloeistof van dezelfde consistentie, zal het volume vergroten, maar zal het niveau in alle glazen behouden. Het vloeistofpeil in de glazen blijft op peil, zelfs als ze worden gekanteld.
Het wetenschappelijke principe waarop deze theorie is gebaseerd, wijst erop dat het atmosferische druk en zwaartekracht zijn, twee constante waarden die rechtstreeks inwerken op de vloeistof in het glas en op een uniforme manier naar beneden drukken, ongeacht de geometrie van de container. Dit principe werd geïntroduceerd door Blaire Pascal die met zijn studies beweerde dat "De druk die wordt uitgeoefend op een mol vloeistof wordt in zijn geheel en met dezelfde intensiteit in alle richtingen overgedragen." Dit werd het "Principe van Pascal" genoemd.
De toepassing zoals we eerder zeiden, is op het gebied van fysica en chemie, het is ideaal om de juiste homogeniteit van een vloeistof te meten en om de juiste gegevens over de atmosferische druk vast te stellen. In de oudheid werd dit principe gebruikt om water te verdelen over de verschillende gemeenschappen die een ader van water gebruikten die afkomstig was van een rivier of berg, half diepe waterputten werden gegraven die verbonden waren via een pijpleiding en deze werden gevuld met voldoende water om een huis te voorzien, maar tegelijkertijd zorgde het verloop van de stroom ervoor dat het water ook een aangrenzende put bereikte die even goed zal werken voor een ander huis.
Archeologen van over de hele wereld kwamen tot de conclusie dat verschillende beschavingen in de loop van de tijd hebben aangetoond dat ze in staat waren om grote steden en basisservicesystemen te bouwen met structuren zoals communicerende vaten. In Rome en het oude Griekenland werden niet alleen systemen voor huishoudelijk water ontworpen, maar ook om de irrigatie van de ornamenten van de stad in stand te houden die waren gebaseerd op barokke en koloniale ontwerpen.
