Dit zijn wetten die zijn gemaakt om wiskundig uit te leggen hoe de beweging van de planeten rond de koningsster (de zon) is. De persoon die deze wetten uitsprak was de in Duitsland geboren astronoom Johannes Kepler, die zich toelegde op het beschrijven van de verplaatsing van de planeten, op basis van drie wiskundige uitdrukkingen, daarnaast ontdekte hij dat de banen van de planeten niet cirkelvormig waren maar elliptisch..
De wetten die door Kepler zijn geformuleerd, worden niet alleen toegepast op de planeten, maar omvatten ook alle hemellichamen die in een baan om de aarde draaien, onder invloed van de zwaartekracht.
Een van de conclusies die Kepler trok, is dat de hemellichamen de neiging hebben om op een elliptische manier rond de zon te bewegen, waarbij de zon een van de punten bepaalt.
Een ander argument van de astronoom is dat de lijn tussen de planeet en de zon wordt bepaald door vergelijkbare gebieden. Kepler creëerde deze hypothese door in zijn onderzoek een systeem op te nemen dat bestaat uit deze zes planeten: Jupiter, Mars, Aarde, Venus, Saturnus en Mercurius.
De wetten die door Kepler zijn geformuleerd, zijn als volgt:
- De eerste wet werd uitgevaardigd in het jaar 1609 en stelde dat alle planeten rond de zon draaien en een elliptisch pad afbakenen.
- De tweede wet werd ook geformuleerd in het jaar 1609 en drukt de variatie in de snelheid van een planeet op verschillende punten in zijn baan uit.
- De derde wet stelt dat ongeacht de planeet, het kwadraat van zijn orbitale fase openlijk evenredig is met de kubus van de verlenging van de bovenste halve as van de elliptische baan.
