Zoals de naam al aangeeft, is dramatische poëzie gebaseerd op verhalen vol levensgebeurtenissen van de personages, gepassioneerd als tragisch, in dialogen in de vorm van epische verhalen in hun eenvoudigste en meest verheven elementen, waarbij personages worden geprezen met liederen in lyrische refreinen.
Ze komen uit het Griekse theater dat in het Grieks werd gemaakt zodat de Romeinen ze konden zien, van het Latijnse woord "dramatikos" en het Griekse woord "dramatikos" waar de eerste actie betekent en de andere erbij horen, dat wil zeggen, in zijn definitie is Het behoren tot de actie en hoewel het gerelateerd is aan de aristocratie, is het ontstaan uit de straten van populaire buurten, een tijd waarin lyrische poëzie decadent was, daarom staat het bekend als de vorm van menselijke expressie, die eindeloze gevoelens en gevoelens veroorzaakt. illusie voor de lezer, waardoor het gevoel van realiteit van het werk ontstaat.
Dramatische poëzie weerspiegelt in zijn context de actie, de feiten, het sublieme, het subjectieve, de ideeën, de gevoelens en de calamiteiten van de hoofd- en bijpersonages, in veel gevallen is er slechts één personage in het werk, die hun tegenslagen in het leven vertelt, een dilo zijn waarbij de auteur opvalt in zijn eigen individualiteit als dramatische auteur, waar hij met zijn eigen ervaringen en die van anderen een inspiratie weerspiegelt in de schoonheid van een echte wereld, deze aanpast aan een onwerkelijke, de gebeurtenissen vergroot waar hij het zijn geeft persoonlijke en intieme aanraking van uw eigen emoties.
Een van de kenmerken van dramatische poëzie, die, hoewel gebaseerd op acties van gebeurtenissen uit het verleden, de aanpassing van het huidige gevoel subliem is, zoals wordt gedaan in de huidige tijd of alsof het op dit moment gebeurt. Elk theatraal of poëtisch werk heeft een plan nodig dat 3 momenten in beslag neemt, een daarvan is de tentoonstelling, die de presentatie is van de geschiedenis en de antecedenten die het werk in actie begint, duidelijk en natuurlijk In zijn samendrukking is wat een knoop wordt genoemd, wat de gecompliceerde plot is, de situatie van de ontwikkeling van de grootste interesse in poëzie, het resultaat is de onvoorziene en onverwachte oplossing, waardoor de knoop die de plot en actie is, wordt beëindigd. of het begin dat, hoewel het einde logisch is, traumatisch is.
Al deze kunst voert verschillende acts, blokken en scènes uit die met elkaar verweven zijn en het volledige lichaam van het dramatische werk of de poëzie vormen. Onder de oude en belangrijkste auteurs van dramatische poëzie zijn Plautus, Terence en Seneca, en een van de meest gelezen gedichten is die genaamd Robe pan para mis niños, door Fidencio Escamilla Cervantes, die begint met de dramatische uiteenzetting van zijn bekentenis. diefstal en leg vervolgens de reden ervoor uit.
