De poëzie- elegie werd gedefinieerd als een formele compositie, als een gedicht, pijnlijke uiting van spijt, alles dat pijn vertegenwoordigt voor verliezen of acties onverwacht leven als illusies, de tijd, verloren liefde of geliefden die verloren zijn gegaan in de dood, het gevoel zelf van verlies en pijn.
De elegie komt van het Griekse "ἐλεγεία", en gaat over in het Latijn als "elegeia" dat een kwaliteit definieert in de term élegos die de betekenis geeft van droevig gezang. Omdat het een combinatie is van twee soorten verzen, een pentameter die is samengesteld uit een lange lettergreep die twee keer zo lang duurt als de twee korte lettergrepen die erop volgen en de hexameter die wordt gevormd met een dactylus en een spondeus.
In de Middeleeuwen schreven schrijvers alleen ter dood en het stond bekend als een klaagzang of planter voor de begrafenis klaagzang en werd gebruikt als een openbaar gedicht voor de dood van een persoon met openbare macht. Deze lyrische compositie staat bekend om zijn melancholische toon, want niet alleen menselijke verliezen zoals liefde stonden centraal, oorlogen, nederlagen en catastrofes.
Het was een subgenre van lyrische poëzie dat ze ook gebruikten, hoewel bij enkele gelegenheden om vreugde te tonen, wat het geval was bij sommige Griekse en Latijnse dichters, maar het centrale idee ervan is pijn, die een synoniem is van klacht, de klaagzang was Het is in de loop van de tijd aan het transformeren, maar blijft zijn essentie behouden in de moderne literatuur, met meer actuele woorden of verzen maar nog steeds het tragische leven van een persoon laten zien. Herinnerend dat de Griekse treurzangen erg triest zijn en meer kracht geven aan een tijdperk met te veel melancholische kracht, en een tijdperk verheerlijken dat vastzit in pijn en verlies.
In die tijd vielen schrijvers als Solón, Theogonías, Mimnermo, Calino en Semònides op. Aangezien het Latijn Propercio, Tibulo en Ovidio zijn, de laatste was een dichter uit de Romeinse tijd, paste hij Griekse mythologische verhalen aan de Latijnse cultuur aan, bekend om zijn brieven van geliefden en om zijn gedicht 'Tristia' dat spreekt over zijn ballingschap uit het oude Rome..
