Onderwijspsychologie is een tak van de psychologie die verantwoordelijk is voor het bestuderen van de manieren waarop menselijk leren plaatsvindt, vooral in de context van onderwijscentra. Onderwijspsychologie kijkt naar de manieren waarop we leren en onderwijzen, en we proberen de effectiviteit van verschillende educatieve interventies te vergroten om het proces te verbeteren. Het probeert ook de principes en gezondheid van sociale psychologie toe te passen op onderwijsinstellingen en organisaties.
Opgemerkt dient te worden dat onderwijspsychologie levert oplossingen voor de ontwikkeling van curricula, onderwijs management, educatieve modellen en cognitieve wetenschappen in het algemeen.
Om de belangrijkste kenmerken van leren in de kindertijd, adolescentie, volwassenheid en ouderdom te begrijpen, ontwikkelen onderwijspsychologen verschillende theorieën over menselijke ontwikkeling en passen deze toe, die over het algemeen worden beschouwd als stadia van volwassenheid.
Bovendien kan de onderwijspsychologie, net als in de klinische psychologie, niet alleen het doel van de behandeling dienen zodra een probleem is vastgesteld, maar ook de preventie. Voor het bovengenoemde worden voortdurend onderzoeken uitgevoerd. Een onderzoek richtte zich op de consolidatie van methodologieën die een fundamentele pijler worden voor de assimilatie van nieuwe kennis.
In de schoolomgeving bestudeert en onderzoekt de onderwijspsychologie de beste methoden en studieplannen die het mogelijk maken het onderwijsmodel en het beheer van de centra te verbeteren.
Omdat het hun doel is om de elementen en kenmerken die van invloed zijn op leren tijdens de kindertijd, adolescentie, volwassenheid en ouderdom beter te begrijpen, zijn onderwijspsychologen verantwoordelijk voor het ontwikkelen en implementeren van verschillende theorieën over menselijke ontwikkeling die helpen om de verschillende processen en contexten waarin leren plaatsvindt.
Een van de referenties in de onderwijspsychologie is Jean Piaget, die de Theory of Learning oprichtte. Deze theorie structureert de verschillende stadia van de kennis van kinderen vanuit het oogpunt van hun ontwikkeling om logisch denken te integreren. En het moet worden opgemerkt dat onderwijs ook direct op filosofie ligt, terwijl leren en kennis de mens verbeteren. In feite is de filosofie van het onderwijs een tak die precies de gedachte bestudeert van die auteurs die theorieën over leren uitvoerden. Een van de belangrijkste filosofen in deze context is Jean Jacques Rousseau.
Opgemerkt moet worden dat er een aanzienlijk aantal problemen is die verband houden met het leerproces, zoals dyslexie, aandachtsproblemen, sociale integratie, mentale retardatie, doofheid, epilepsie, blindheid, onder andere, waarbij uiteraard de onderwijspsycholoog moet ingrijpen. in om ouders en leerkrachten te begeleiden op de beste koers te volgen.
