De republiek is een politiek systeem dat gebaseerd is op de beginselen van de wet en gelijkheid voor het en wordt georganiseerd in deze manier en in alle niet-monarchistische regimes die verwijst naar de politieke orgaan van de samenleving en de publieke zaak. Dit zal de hoogste autoriteit zijn die de functies gedurende een bepaalde tijd vervult en wordt gekozen door alle burgers, hetzij rechtstreeks, hetzij via het nationale parlement.
Wat is republiek
Inhoudsopgave
Dit wordt gedefinieerd als een systeem van organisatie van de staat, waarvan de maximale autoriteit wordt gekozen door de inwoners van dat land door middel van de stemming (rechtstreeks, bij vrije verkiezingen waar de stemming geheim is) of door het parlement, de kamer van afgevaardigden of de senaat., waarvan de leden door de volksmond worden gekozen. Het staatshoofd of de president heeft de plicht zijn functies gedurende een beperkte periode uit te oefenen.
De etymologie van het woord republiek komt van het Latijnse respublĭca, wat "openbaar ding", "ding van het volk" betekent, gerelateerd aan het publiek of de zaken van het volk.
Geschiedenis van de republieken
In het oude Griekenland werd Plato's Republiek (427-347 v.Chr.) Uitgegeven door de filosoof. Dit werk bestond uit 10 boeken waarin kwesties die in rechtvaardigheid waren gekaderd werden besproken, en een ideale stad werd voorgesteld waarvan de regeringsvorm was gebaseerd op filosofische principes. Maar de fundamentele pijlers van de republiek werden blootgelegd door de filosoof, logicus en wetenschapper, Aristoteles, die werd geboren in het jaar 384 en geschreven binnen de 200 verhandelingen waarvan er slechts 31 zijn aangekomen.
De republiek als zodanig vindt zijn oorsprong echter terug in het oude Rome in 509 voor Christus. na de val van de monarchie als gevolg van de opkomst van de Romeinen tegen koning Lucius Tarquinio, op welk punt de Romeinse Republiek werd opgericht. In principe gehoorzaamden de eersten enkele geprivilegieerde minderheden, die daadwerkelijk de macht uitoefenden.
Tijdens het Romeinse Rijk waren er tijden dat zowel de monarchie als de republiek afwisselend de boventoon voerden als een regeringssysteem. In de periodes van de republieken van het oude Griekenland bestond nog steeds slavernij en waren degenen die de macht uitoefenden aristocratische militaire groeperingen. De komst van het systeem als zodanig kwam toen de Europese absolutistische monarchieën in de 18e eeuw vielen, waar de regering van de republiek kwam aan te houden door rekening te houden met het volk bij de verkiezing van degenen die hen bestuurden.
Een van de eerste politieke systemen van dit type was dat van de Verenigde Staten van Amerika, nadat de onafhankelijkheidsoorlog was geëindigd, die in 1783 ten einde liep. In principe was het een confederatie, en later werd het omgevormd tot een vrije federale republiek met gebaseerd op de grondwet, waarin de scheiding der machten voor het eerst werd ervaren.
De eerste Spaanse republiek kende een korte periode, vanaf februari 1873 toen koning Amadeo I van Savoye (1845-1890) aftrad. Dit stelde verschillende modellen voor, die een onbepaald model vormden als een alliantie tussen republikeinen en radicalen. Deze periode werd gekenmerkt door meerdere complicaties op sociaal, economisch en politiek gebied.
De eerste republiek van Mexico was federalistisch en werd opgericht in november 1823, die ook te kampen had met sociale en economische instabiliteit en gewelddadige scenario's. Het werd gekenmerkt door twee idealistische stromingen, zoals centralisme en federalisme. Het land maakte een fase door die zichzelf een herstelde republiek noemde, die duurde tussen 1867 en 1876, aan het einde van het rijk van Maximiliano de Habsburgo (1832-1867), waarin de republiek werd hersteld door toedoen van Benito Juárez (1806- 1872) en Sebastián Lerdo de Tejada (1823-1889), die een modernere natie begon op te bouwen. Na de herstelde republiek zou de porfiriato komen, een periode waarin Mexico onder de controle van het leger Porfirio Díaz (1830-1915) kwam te staan, die eindigde als gevolg van het uitbreken van de revolutie.
Opgemerkt moet worden dat er door de geschiedenis heen regeringen zijn geweest die zichzelf republieken noemden en de mensenrechten niet respecteerden. Bijvoorbeeld China, dat wordt gecontroleerd door de staat; de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken (USSR) waar iets soortgelijks gebeurde; en de islamitische republieken, waarvan de controle is gebaseerd op de koran.
Kenmerken van de republieken
Politiek
- Burgers genieten rechten en plichten zonder onderscheid (rule of law), waardoor ze gelijk zijn voor de wet.
- Er is een scheiding tussen uitvoerende, wetgevende en gerechtelijke bevoegdheden, waarin elk een autonomie geniet.
- De wet is opgesteld op basis van de grondwet of Magna Carta van het land, de laatste zijn vooral de statuten die erin van kracht zijn.
- Het is het tegenovergestelde alternatief voor tirannieke of onrechtvaardige regeringen, waar het gemeenschappelijk belang, gerechtigheid en gelijkheid het motief is.
- Een dictatuur kan bijvoorbeeld ontstaan in de eenpartij.
- De twee soorten corruptie die het erkent, zijn de oligarchie, namelijk wanneer de macht in een groep verblijft die voor haar eigen belangen werkt; en despotisme, dat de schijn is van een enkele macht die de openbare machten controleert.
- Haar regering nestelt zich in de instellingen die in de openbare macht zijn geproduceerd en in de grondwet en andere statuten zijn gedefinieerd.
- De uitvoerende macht neemt de beslissingen van het land en zal voorstellen doen voor politieke projecten voor de toekomst; de wetgever zal de normen ontwerpen die het optreden van de overheid zullen reguleren; en de rechterlijke macht zal toezien op de naleving van de regels in het kader van de Magna Carta of Grondwet.
Maatschappij
- Burgers zullen actief deelnemen aan de verkiezing van hun leiders door middel van de vrijheid van geheime en rechtstreekse stem, aangezien burgers op deze manier participatie kunnen uitoefenen zonder druk en zonder voorwaarden.
- De kwesties zijn van algemeen belang, dus de gemeenschap is geïntegreerd, aangezien de bestuurden meewerken aan de totstandkoming van wetten door hun goedkeuring.
- De zoektocht naar het algemeen welzijn, waarin alle lagen van de samenleving dezelfde rechten en plichten hebben.
Soorten republieken
Democratische republieken
Het is een type regering van de republiek dat op de grondwet vertrouwt, ongeacht politieke instabiliteit. In deze regeringsvorm onderwerpen zowel het volk als de heersers zich aan de gelijkheid van principes die in hun grondwet zijn vastgelegd. De heersers worden gekozen bij volksstemming, die voor een beperkte tijd zullen regeren.
Seculiere republieken
In dit type republiek, de staat die vrij is van enige overtuiging en waarover geen enkele religieuze organisatie macht uitoefent, wat impliceert dat religies ter beoordeling van elk individu zijn. In dit type overheid wordt absolute soevereiniteit uitgeoefend, waarbij de wet het hoogste principe is dat het openbare leven beheerst, waar geen andere entiteit boven kan staan.
Confessionele republieken
Het is het type regering dat een bepaalde religie aanneemt, die in dat land officieel zal worden genoemd. Gewoonlijk zal dit type bestuur tot stand komen als gevolg van de culturen en tradities van dat land met betrekking tot de overtuigingen van dat gebied, dus het zal tot uiting komen in zijn regering. Dit betekent niet dat er geen vrij geloof bestaat in het gebied, hoewel er gevallen kunnen voorkomen volgens het niveau van tolerantie dat bestaat bij de beoefenaars van de officiële religie.
Federale republieken
Het is een overheidssysteem dat wordt gekenmerkt door de associatie van sociale, territoriale en politieke entiteiten, die autonomie hebben. Deze zijn samengesteld uit verschillende territoriale en politieke organisaties. Elk van deze staten van de republiek wordt onafhankelijk van de andere bestuurd en kan een staat, regio, provincie of kanton worden genoemd, die de bevoegdheid hebben om over aspecten van hun wetten te beslissen.
Centralistische republieken
Ze worden gekenmerkt door de centralisatie van hun bestuur of politiek, waarbij de macht en de besluitvorming op politiek gebied uitsluitend bij de overheid berust, ook onder de jurisdictie van de deelstaten. Dit soort leerstellingen (bijna uitgestorven) wordt ingegeven door het gebrek aan middelen van elke staat om zichzelf in stand te houden; de noodzaak om de administratie van dat land op macroniveau te plannen; of de behoefte aan grootschalige investeringen die de staten van de republiek zouden doen instorten.
Parlementaire republieken
Zij zijn degenen wier wetgevende macht wordt uitgeoefend door het parlement van dat land. De president van de republiek zal worden gekozen door middel van populaire verkiezingen of door het parlement, maar zijn figuur is praktisch representatief en bemiddelaar aangezien hij geen echte bevoegdheden heeft, of in ieder geval zijn bevoegdheden zijn beperkt. De premier is het hoofd van de administratie, en over het algemeen komen ze uit een vorige monarchie.
Presidentiële republieken
Dit type regering wordt beheerst door de bevoegdheden die in de grondwet zijn vastgelegd, zoals de uitvoerende macht (de president, die ook de functie van staatshoofd en regeringsleider zal hebben), wetgevend (congres) en gerechtelijk. De verkiezing van het staatshoofd gehoorzaamt het volk strikt door middel van rechtstreekse verkiezingen. Dit systeem biedt meer stabiliteit dan de parlementaire republiek, aangezien de president voor een bepaalde tijd in functie is, terwijl de premier op een gegeven moment kan worden afgezet.
Semi-presidentiële republieken
Het staat ook wel bekend als semi-parlementair en wordt gekenmerkt door een president, een premier en een kabinet. Het staatshoofd wordt gekozen door het volk en neemt deel aan beslissingen; de premier (gekozen door het parlement) deelt de macht met de president; en het kabinet wordt gekozen door de president en moet waken over de wetten.
