Ritme is in het algemeen de geordende herhaling van elementen die het gevoel van beweging produceren, gecontroleerd of gemeten, geluid of visueel. Ritme wordt beschouwd als stroming, kruip, koers; dat wil zeggen, iets dynamisch. Ritme is een basiskenmerk van alle kunsten, vooral muziek, poëzie en dans. Het kan ook worden gedetecteerd in natuurlijke verschijnselen. We zeggen bijvoorbeeld dat een geluid ritmisch is wanneer het op gelijke tijden voorkomt of op verschillende tijdstippen die periodiek worden herhaald.
De echte beweging van dingen is waar het natuurlijke ritme op is gebaseerd. In de natuur vinden we ritme in de opkomst van de sterren, in de opeenvolging van de seizoenen, in de levenscycli van dierlijke of botanische soorten, in het ademhalingsmechanisme, bloedcirculatie, enz., Aangezien het processen zijn die regelmatig worden uitgevoerd, in een vaste volgorde en tijd. Om deze reden zullen we, telkens wanneer we dingen zo organiseren dat er een constante temporele of ruimtelijke relatie tussen is, of de intervallen die ze scheiden proportioneel zijn, zeggen dat ze onderhevig zijn aan een ritme.
Ritme in muziek is de verhouding tussen geluiden van een bepaalde intensiteit en duur of van vaste pauzes die van tijd tot tijd worden herhaald of afgewisseld. Houd rekening met de regelmatige combinatie van geluiden en stiltes. Alle liedjes en muziekstukken hebben ritme. De polsslag en het accent zijn indicatoren van het ritme dat we kunnen markeren met klappen, passen of percussie-instrumenten, volgens de duur van elk geluid. In de schilderkunst, beeldhouwkunst, architectuur en andere beeldende kunst wordt ritme bepaald door de relaties tussen visuele elementen en ruimte. Het wordt gedefinieerd als een opeenvolging van lijnen, massa's, vormen, ruimtes, kleuren of andere elementen die worden herhaald of afgewisseld.
De podiumkunsten zoals theater, dans en choreografische dansen, presenteren visuele ritmes zoals de aanwezigheid, kostuums en bewegingen van de acteurs en dansers, de vormen en kleuren van het podium, de lichteffecten en op hun beurt ritmes geluiden die voortkomen uit de stemmen van de artiesten en de muziek die deze artistieke manifestaties begeleidt. Aan de andere kant bepaalt in geschreven proza de ritmische impuls de balans van zinnen en de ordening van woorden. Ritme is een elementair kenmerk dat de structuur van poëzie bepaalt. Rhyme draagt ook bij aan de ritmische werking van poëzie.
