Het ademhalingssysteem is er een die verantwoordelijk is voor het leveren van de zuurstof die het lichaam nodig heeft, en vervult de functie van het weggooien van de kooldioxide die wordt geproduceerd in de lichaamscellen bij het uitvoeren van het ademhalingsproces. Dit proces vindt automatisch en onvrijwillig in het lichaam plaats, waar lucht wordt ingeademd en zuurstof eruit wordt verwijderd, waardoor gassen die niet nodig zijn, samen met ingeademde lucht worden verwijderd.
Wat is het ademhalingssysteem
Inhoudsopgave
Het is het systeem waardoor levende wezens zuurstof voor het lichaam krijgen en ook de kooldioxide verdrijven die door ademhaling wordt gegenereerd. De organen van het ademhalingssysteem zijn onder andere de neus, keelholte, diafragma, bronchiën, longen, strottenhoofd en luchtpijp.
De etymologie van het woord "ademhaling" vindt zijn oorsprong in het Latijn. Het bestaat uit re, wat "intensiteit" of "herhaling" betekent; spirare, wat betekent "blazen"; en –orio, wat "voorkeur" betekent. Al met al zinspeelt het herhaaldelijk op blazen.
De anatomie van het ademhalingssysteem kan verschillen, afhankelijk van het type organisme waarin het wordt aangetroffen (eenvoudig of complex). Bij eencellige (eenvoudige) organismen zoals kwallen vindt de ademhaling plaats via een celmembraan, dat wil zeggen door diffusie (een onomkeerbaar fysisch proces) in combinatie met de mitochondriën. Aan de andere kant, de anatomie van het ademhalingssysteem in complexe organismen zoals insecten, wordt lucht rechtstreeks door de luchtpijp gestuurd; vissen halen zuurstof uit het water via kieuwen of kieuwen.
Het ademhalingssysteem voor kinderen kan aan hen worden uitgelegd door middel van een model van het ademhalingssysteem, waarbij de organen waaruit het bestaat, zijn aangegeven; ook, met afbeeldingen van het ademhalingssysteem die de anatomie illustreren.
Functie van het ademhalingssysteem
Het is een karakteristiek biologisch proces van levende wezens, in feite is het dankzij deze actie dat er een uitwisseling kan plaatsvinden tussen koolstofdioxide voor zuurstof, waardoor het lichaam kan staan. Het ademhalingssysteem heeft vijf hoofdfuncties, namelijk:
- De uitwisseling van gassen tussen de longen en het bloed via de longblaasjes en de longcapillairen. Deze zuurstof combineert met de hemoglobinemoleculen, getransporteerd door de bloedbaan, terwijl kooldioxide wordt teruggevoerd door de haarvaten naar de longblaasjes, verdreven door uitademing.
- Gassen worden ook uitgewisseld van de bloedbaan naar de weefsels van het lichaam. Rode bloedcellen vervoeren zuurstof van de longen in de stroom naar de haarvaten, waardoor het vrijkomt, en kooldioxide uit de weefsels wordt naar de rode bloedcellen gestuurd en het terug naar de longen gebracht om te worden geëlimineerd.
- Creëren van geluiden die door de stembanden gaan, waardoor het vocalisatiesysteem wordt voltooid. De luchtstroom er doorheen zorgt ervoor dat ze trillen en geluiden produceren.
- Het speelt een belangrijke rol bij de waarneming van geuren, omdat er in de lucht chemische stoffen zijn die via de neus worden geïntroduceerd, die door de hersenen worden geïnterpreteerd.
Delen van het ademhalingssysteem
Een diagram van het ademhalingssysteem wordt hieronder gedefinieerd en gedetailleerd.
Neus
Dit is een van de organen van het ademhalingssysteem en het is een kraakbeenstructuur die bestaat uit twee buisjes die neusgaten worden genoemd. Zijn functies zijn om een fundamenteel deel van het ademhalingssysteem uit te oefenen (inademen en uitademen) en de perceptie van geuren uit te voeren (wat ook de perceptie van smaken beïnvloedt), en ze doen dit via de neusgaten. Afhankelijk van de soort zal het lucht of water geleiden dat zuurstof naar het systeem en het lichaam zal transporteren.
Dit heeft een structuur die is samengesteld uit de nasale piramide, een structuur met een kraakbeenachtig botskelet, gebaseerd op het voorhoofdsbeen, het heeft dilatatorspieren; en de neusgaten, die een slijmvlies hebben dat de lucht bevochtigt. Naast mensen hebben ook dieren zoals vissen, amfibieën, reptielen, vogels en zoogdieren een neusholte.
Keelholte
Het is een buisvormige structuur die zich achter de neusholte in de nek bevindt en de mondholte met de slokdarm verbindt. De functie hiervan is dat zowel voedsel als lucht erdoorheen gaan en respectievelijk de maag en de longen bereiken.
Dit bestaat uit de nasopharynx, het deel van de keelholte dat eeuwig open is om plaats te maken voor lucht en het deel is dat de neus met de mond communiceert; de oropharynx, die zich tussen de keelholteinlaat en de epiglottis bevindt, de lucht die door de mond wordt ingeademd, stroomt daar normaal doorheen of wanneer de persoon hoest, blijft deze tussen het zachte gehemelte en de wortel van de tong; en door de laryngopharynx, het deel dat wordt gedeeld door de luchtwegen en het spijsverteringskanaal, en speeksel en moedermelk kunnen erdoorheen gaan zonder slikbewegingen te activeren.
Luchtpijp
Het is een onderdeel van het cilindrische systeem met kraakbeen, gelegen tussen het strottenhoofd en de bronchiën, organen waar de luchtpijp uit voortkomt. Zijn functie is om een open pad te hebben tussen de longen en het strottenhoofd voor de doorgang van lucht.
Dit wordt gekenmerkt door gestreept en ruw zijn, met kraakbeen, hyaline kraakbeenbogen, gladde spieren, kan tot 50% uitrekken dankzij de vezels, bevindt zich naast de slokdarm en presenteert de tracheale carina in het laatste kraakbeen, waardoor dat de luchtpijp zich splitst in de bronchiën.
Epiglottis
Dit is een orgaan dat wordt aangetroffen in het strottenhoofd, met als functie om het pad van de voedselbolus naar de luchtpijp te onderbreken wanneer voedsel wordt ingenomen, en bovendien laat het de doorgang ervan in de slokdarm toe.
Dit wordt gekenmerkt door vochtig zijn; met kraakbeen; het heeft enkele pyriform uitsparingen waardoor het voedsel kan glijden; Tijdens het slikken wordt het terug vervormd om het te laten passeren en keert het vervolgens terug naar zijn oorspronkelijke positie en vorm. De epiglottis is van het grootste belang, omdat een levend wezen zonder zijn functie kan stikken tijdens het eten.
Strottenhoofd
Het is het bovenste deel van de luchtpijp, dat de laatste verbindt met de keelholte, een buisvormig orgaan dat verantwoordelijk is voor fonatie, aangezien er de valse stembanden (vestibulaire plooien) en valse (stemplooien). Zijn functie is om de stem te vormen en de lucht naar de luchtpijp te bewegen.
Het bestaat uit 9 kraakbeenderen, waarvan er drie even en drie oneven zijn; heeft spieren; hun kraakbeen is gearticuleerd, slijmerig en gespierd; Het heeft drie delen genaamd balg, riet en resonantie- apparaat; en beschermt de luchtweg terwijl het levende wezen voedt.
Bronchus
Het zijn twee cilindervormige organen die zich aan het begin van de longen bevinden en die voornamelijk bestaan uit kraakbeen en vezels. Zijn functie is om lucht van de luchtpijp te scheiden en naar de bronchiolen te leiden, dit zijn kleine buisjes in de longen.
De bronchiën hebben vertakkingen; het heeft spieren en slijmvliezen; de rechter bronchus komt de rechterlong binnen en er komen twee takken uit, een voor de middelste lob en de andere superieur; de linker bronchus komt de linker long binnen en vertakt zich in de bovenste lob.
Longen
Het zijn een paar organen die een belangrijk onderdeel vormen van dit systeem, gelegen in de borst in de ribbenkast. Zijn functie is om gassen uit te wisselen met het bloed, een proces dat mogelijk is dankzij het verschil in druk van kooldioxide en zuurstof in de longblaasjes en het bloed; filter externe vervuiling; en medicijnen metaboliseren.
Deze worden gekenmerkt doordat ze verschillende afmetingen hebben, wat betekent dat de rechterlong groter is dan de linker, aangezien het hart zich aan deze kant bevindt; bovendien heeft het drie vlakken, die diafragmatisch, ribben en medianistisch worden genoemd; het wordt gedeeld door het mediastinum; Het wordt bedekt door de pleura, een membraan dat serum bevat.
Bronchiolen
Dit zijn kleine buisjes die zich in de longen bevinden en die de bronchiën verbinden met de longblaasjes (kleine luchtzakjes). Hun functie is om zuurstof naar de longblaasjes te transporteren, die op hun beurt kooldioxide zullen terugvoeren om te worden verdreven.
Dit zijn leidingen in de vorm van buizen; het bestaat niet uit kraakbeen; de muur is opgebouwd uit gladde spieren; elke long heeft ongeveer 30 duizend bronchiolen en hun respectievelijke longblaasjes; de diameter is 0,5 millimeter.
Tussenribspieren
Dit zijn de spieren tussen de ribben, die tijdens het ademhalingsproces krimpen waardoor de ribbenkast omhoog gaat, de borst wijder wordt terwijl de longen zich met lucht vullen. Dit is samengesteld uit de intercostale fundus, de middelste intercostale en de intieme intercostale. Zijn functie is om de thoracale diameter te vergroten of te verkleinen.
Diafragma
Het is een spier die de buik- en borstholte van elkaar scheidt, waardoor de darmen kunnen bewegen en zich in het proces van inspiratie bevindt. Zijn functie is om te fungeren als de motor van de ademhaling, samentrekken wanneer inspiratie wordt gegeven en ontspannen tijdens het uitademen.
Het bestaat uit het borstgedeelte, het ribbengedeelte en het lumbale gedeelte. Deze zijn gekoppeld in het middenrif.
Ziekten van het ademhalingssysteem
Er zijn verschillende aandoeningen en complicaties in het ademhalingssysteem die tot verschillende ziekten kunnen leiden. Hier zijn enkele van de meest voorkomende aandoeningen van de luchtwegen:
Verkoudheid
Dit kan worden veroorzaakt door verschillende virussen, ongeveer 200 (waaronder het rhinovirus); door contact van de ene persoon naar de andere kunnen worden verspreid; een lage verdediging hebben; of de seizoenen van het jaar wanneer de temperaturen lager zijn.
De symptomen zijn verstopte neus, niezen, slijm, hoge temperaturen, hoesten, hoofdpijn, koude rillingen, algemene malaise, spierpijn of irritatie van de keel. Deze verdwijnen meestal binnen twee weken of minder.
Rhinitis
Het is een aandoening van de luchtwegen die wordt gekenmerkt door symptomen zoals niezen; jeukende neus, ogen en huid; huilende ogen; verstopte neus en beperkingen in de reukzin; rhinorrhea; hoesten; keelpijn; hoofdpijn; onder andere.
Allergische rhinitis kan worden veroorzaakt door een allergeen of stof die een allergie veroorzaakt, zoals pollen; Hoewel er geen bekende oorzaak is voor niet-allergische rhinitis, kunnen sommige triggers weersveranderingen, bepaalde voedingsmiddelen, medicijnen, infecties, slaapapneu of hormonale veranderingen zijn.
Faryngitis
Het is een aandoening die bestaat uit een ontsteking van de keel of het slijmvlies van de keelholte. De symptomen variëren van eetproblemen, ontsteking van de amandelen, heesheid, koorts, virale infecties, soms bacteriële infecties, allergische reacties, hoofdpijn, spierpijn. Dit wordt veroorzaakt door dezelfde virussen als verkoudheid, griep, mononucleosis, mazelen en waterpokken.
Tonsillitis
Het is de ontsteking van de amandelen, achter in de keel, waar cellen worden gevonden die antilichamen aanmaken. Deze ziekte vertoont rode en ontstoken amandelen, die een laag witachtig weefsel kunnen vertonen; pijn bij het inslikken van voedsel of drank, en zelfs speeksel; hoge temperaturen; trillingen en koude rillingen; slechte adem; onder andere.
De oorzaken liggen in sommige virussen of bacteriën, zoals zoals Streptococcus pyogenes, onder anderen. Omdat de amandelen het lichaam als eerste beschermen tegen infectie, is de kans groter dat ze geïnfecteerd raken.
Sinusitis
Het is de ontsteking van het weefsel rond de neusbijholten, dit zijn met lucht gevulde holtes in de schedel, met name achter de ogen, de botten van de neus, de wangen en het voorhoofd. Dit wordt veroorzaakt door een infectie veroorzaakt door een schimmel, een virus of een bacterie; de afwijking van het septum; of allergieën en verkoudheid.
Symptomen van deze ziekte zijn kortademigheid, verstopte neus, sinuspijn, slechte adem, koorts, hoofdpijn, gevoeligheid van het gezicht, algemene malaise en hoesten.
Bronchitis
Deze ziekte bestaat uit de ontsteking van de luchtwegen naar de longen, wat ademhalingsmoeilijkheden veroorzaakt. De oorzaken kunnen variëren van een infectie door bacteriën of een virus tot een aandoening die gepaard gaat met griep.
De symptomen zijn een ontsteking van de wanden van de bronchiën; longblaasjes worden belemmerd; hoest met sputum; ademen wordt moeilijk; ongemak door het hele lichaam; uitputting; koorts en koude rillingen; onder andere. Als het een chronisch stadium van de ziekte is, kan er ook sprake zijn van zwelling in de benen, een verhoogd risico op griep en worden de lippen blauw door een geringe hoeveelheid zuurstof in het bloed.
Chronische obstructieve longziekte
Chronische obstructieve longziekte, is de naam van deze ziekte van het ademhalingssysteem in het Engels, het is de meest voorkomende in zijn soort en het presenteert zich als een probleem met normaal ademhalen. Dit komt voornamelijk voort uit chronische bronchitis (met hoest met sputum) en emfyseem (dat na verloop van tijd de longen verslechtert). Het komt voort uit de consumptie van tabak, waardoor iemand vatbaarder wordt voor COPD, hoewel passieve rokers en degenen die zich in een werkomgeving bevinden met blootstelling aan rook ook risico's met zich meebrengen.
De symptomen zijn een hoest die droog kan zijn of met slijm; uitputting; piepende ademhaling of fluiten tijdens het ademen; moeite met ademhalen en inademen van lucht; talrijke luchtweginfecties; gevoel van beklemming op de borst; blauwe verkleuring op de lippen; onder andere.
Astma
Het is een chronische ziekte die vernauwing en ontsteking van de luchtwegen veroorzaakt, waardoor het moeilijk wordt voor de persoon om te ademen. Dit wordt geactiveerd wanneer er de aanwezigheid is van een element dat allergieën bij de persoon veroorzaakt, zoals dierenhaar, huisstofmijt, stress, bepaalde fysieke activiteiten, schimmel, temperatuurveranderingen, onder andere.
Symptomen zijn onder meer droge of flegmatische hoest, druk op de borst door spierspanning, moeilijkheden met ademhalen en spreken, piepende ademhaling, pijn door druk op de borst, blauwachtige huid, versnelde hartslag.
Tuberculose
Het is een besmettelijke ziekte van bacteriologische oorsprong, die wordt uitgelokt door de bacterie Mycobacterium tuberculosis, die zich richt op de directe aanval op de longen, maar dit ook kan doen met de rest van het lichaam.
De symptomen zijn een sterke hoest met bloed die tot ongeveer drie weken kan aanhouden, gewichtsverlies door verminderde eetlust, nachtelijk zweten, koorts, koude rillingen, uitputting, druk op de borst.
Longontsteking
Dit is een infectie van de luchtzakjes in de longen, die zich door deze infectie kunnen vullen met pus of vloeistof. Longontsteking kan worden veroorzaakt door virussen, bacteriën of schimmels, waarbij kinderen, ouderen ouder dan 65 jaar of mensen met een verzwakt immuunsysteem kwetsbaarder zijn.
De symptomen gaan gepaard met onder meer een etterende hoest of slijm, koorts, trillingen, vermoeidheid, druk in het borstgebied, lage temperaturen, misselijkheid en braken.
Kanker
Een van de luchtwegaandoeningen die door verschillende oorzaken kunnen ontstaan, is kanker. Kanker in de longen, een kwaadaardig mesothelioom of thymoom en thymuscarcinoom kunnen ontstaan. Symptomen zijn bloed ophoesten, moeite met ademhalen en slikken, pijn op de borst, kortademigheid, hoofdpijn en heesheid.
Mesothelioom wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van kankercellen in de pleura (bekleding van de longen en borstholte) of het peritoneum en kan optreden wanneer de persoon in contact komt met asbest; en thymoom en thymuscarcinoom (tumoren op het oppervlak van de thymus).
Taaislijmziekte
Deze ziekte is de ophoping van zeer stroperig slijm in de longen en andere delen van het lichaam, die meestal jonge mensen en kinderen treft, een ziekte die tot de dood kan leiden. Dit type ziekte wordt overgeërfd via een gen dat meer stroperig slijm afgeeft, dat zich ophoopt in de alvleesklier en luchtwegen.
De symptomen bij pasgeborenen zijn groeiachterstand, ze kunnen hun gewicht niet verhogen zoals bij een normaal kind, ze kunnen de eerste levensuren niet poepen, slijm in hun ontlasting; terwijl bij oudere en jongere kinderen buikpijn door obstipatie, opgezwollen buik, misselijkheid, uitputting, verstopte neus, periodieke longontsteking, pijn; op de lange termijn kan het onvruchtbaarheid, pancreatitis en misvorming van de vingers veroorzaken.
Zorg van het ademhalingssysteem
Om voor het ademhalingssysteem te zorgen, moet dagelijkse preventieve zorg worden genomen, die kan zijn:
- Houd uw handen schoon door ze regelmatig met water en zeep te wassen. De antibacteriële gel is ook een goede bondgenoot.
- Voer oefeningen uit, slaap voldoende, vermijd het eten van snuiftabak en verzorgingszorg.
- Eet gezond en drink voldoende vloeistoffen, vooral citroensap met veel vitamine C.
- Desinfecteer veelvoorkomende omgevingen, zoals bureaus, tafels, telefoons, computers, enz.
- Als u al ziek bent, hoest en nies dan in een zakdoek om de uitdrijving en verspreiding van ziektekiemen te voorkomen.
- Vermijd contact met andere zieke mensen; of, in het geval van ziekte, contact vermijden om derden te beschermen en te rusten.
