Het woordvers heeft twee betekenissen. Enerzijds hangt het nauw samen met de samenstelling van heilige teksten (de bijbel en de koran zouden de bekendste zijn). Deze tekst wordt ook gebruikt op het gebied van literatuur en meer specifiek in de versificatie van gedichten.
In het specifieke geval van de Bijbel herkennen degenen die het hebben gelezen ongetwijfeld vooral deze specifieke indeling, waarbij de indeling in zinnen of gesegmenteerde zinnen een handelsmerk is in elk van de hoofdstukken. In feite zijn er verzen die zo wijdverspreid zijn in de religie dat ze tot leven kwamen buiten de Bijbel.
In het boek Genesis bijvoorbeeld vers 1: 1: "In den beginne schiep God de hemel en de aarde." In het boek van de Koran, dat zoals we weten de meest relevante heilige tekst is in opdracht van de religie van de islam, is er echter ook een onderverdeling in verzen binnen elk hoofdstuk. Daar worden ze specifiek wee genoemd en er zijn er meer dan zesduizend tweehonderd. Het vers is de onderverdeling van de Azora of hoofdstukken, die in dit geval 114 zijn.
De functie van het bijbelvers is bij uitstek praktisch, aangezien het een nummeringssysteem is dat een orde brengt binnen de verschillende boeken waaruit het is samengesteld. Wat betreft de tweede betekenis (trouwens, minder bekend en gebruikt), het vers is een synoniem voor gratis vers.
Historisch gezien werd poëzie geschreven vanuit een rigide en duidelijk gedefinieerde metrische structuur (decasyllables, hendecasyllables, Alexandrians…), evenals een rijm, een toon en een timbre. Deze structuur is niet verdwenen, maar met het verschijnen van avant-garde poëzie, zegevierde het vrije vers, ook wel vers genoemd. Hoewel het vrije vers en het vers synoniem zouden zijn, zijn sommige geleerden van mening dat ze niet precies hetzelfde zijn (de verzen zijn over het algemeen verzen van de belangrijkste kunst en de gratis verzen zijn van minder belangrijke kunst). Het vers rijmt niet en heeft geen bepaalde lengte. Bijgevolg stelt deze eigenschap de dichter in staat om vrijer te schrijven, zonder zich uit te drukken via een metrische structuur die zijn creativiteit beperkt.
Vanuit een rigoureuze punt van het oog is het mogelijk om te spreken van gedichten in vers, hoewel deze naam is zeer zeldzaam, het concept van het vrije vers wordt meer gebruikt.
