Bacteriën zijn een van de meest interessante micro-organismen binnen al diegenen die vanuit de microbiologie worden bestudeerd. De onderzoeken die deze microscopisch kleine en eencellige wezens als protagonisten hebben, hebben over het algemeen een directe impact op verschillende interessegebieden voor de wetenschap en allerlei soorten menselijke activiteiten, van geneeskunde tot landbouw.
Als we de voeding van prokaryoten beschouwen, vinden we alle mogelijkheden die aanwezig zijn in levende wezens. Het is niet verrassend dat bacteriën de eerste organismen zijn die op aarde aanwezig zijn en in de miljarden jaren dat ze zich hebben ontwikkeld, hebben ze zich aangepast aan alle mogelijke middelen en vormen van voeding.
Heterotrofe, de meeste prokaryote cellen zijn heterotroof. Dat wil zeggen, ze verkrijgen hun voedsel door organische materie op te nemen die door andere levende wezens is gevormd. Hiervan zijn de meeste saprofyten, wat betekent dat ze zich voeden met dood organisch materiaal en zo bijdragen aan het recyclen van de materie in ecosystemen.
Ze kunnen aërobe katabolismen uitvoeren - met behulp van zuurstof - en anaëroob, door middel van fermentaties, waarvan er vele nuttig zijn voor onze industrieën.
Er zijn heterotrofe bacteriën die samenleven met andere organismen, met wederzijds voordeel, dus ze zouden symbiotisch zijn. Een duidelijk voorbeeld is Escherichia coli, een bacterie die in het menselijke darmkanaal leeft. Veel herbivoren kunnen profiteren van cellulose dankzij de microbiële flora in hun spijsverteringskanaal die het enzym cellulase bevat. Een andere symbiose is die van sommige planten met bacteriën die stikstof uit de lucht binden (Rhizobium), waarbij de plant een deel van de door de bacteriën gefixeerde stikstof gebruikt, die op zijn beurt een deel van de suikers van de plant gebruikt.
Vele anderen zijn parasieten, ze profiteren van de organische stof van dat andere levende wezen en veroorzaken het verlies; Dit is het geval voor alle pathogene bacteriën die ziekten veroorzaken. Sommige ziekteverwekkers (chlamydia, rachitis en sommige mycoplasma's) hebben hun structuur vereenvoudigd en kunnen zich alleen binnen een andere cel voortplanten: het zijn obligate parasieten.
Binnen de exotische groep van myxobacteriën, een soort gladde bacteriën die het vermogen hebben om verschillende cellen te aggregeren om structuren te vormen die hen in staat stellen te migreren, omvatten ze enkele die roofdieren zijn van andere bacteriën.
Bacteriën voeden zich met deze bronnen en, zoals we hebben opgemerkt, zijn hun overlevingsstrategieën zeer gevarieerd. Ze zijn ongetwijfeld allemaal een voorbeeld van evolutionaire aanpassing door de geschiedenis heen en dat is nog steeds zo, met een fundamentele rol in de aard en levenscycli van onze planeet.
