Het kleinste gemene veelvoud (LCM) is het kleinste getal, behalve 0, dat een veelvoud is van 2 of meer getallen. Om deze definitie beter te begrijpen, zullen we alle termen bekijken:
Meerdere: de veelvouden van een getal krijg je als je het vermenigvuldigt met andere getallen.
Laten we eens kijken naar een voorbeeld van de veelvouden van 2 en 3. Om hun veelvouden te vinden, moet je 2 of 3 vermenigvuldigen met 1, met 2, met 3, enzovoort.
2 x 1 = 2 2 x 2 = 4 2 x 3 = 6 2 x 4 = 8 enzovoort tot oneindig veel getallen.
3 x 1 = 3 3 x 2 = 6 3 x 3 = 9 3 x 4 = 12 enzovoort tot oneindig veel getallen.
Gemene veelvoud: Een gemene veelvoud is een getal dat een veelvoud is van twee of meer getallen tegelijk, dat wil zeggen, het is een gemene veelvoud van die getallen.
Laten we doorgaan met het vorige voorbeeld en kijken naar de gemeenschappelijke veelvouden van 2 en 3.
Kleinste gemene veelvoud: Het kleinste gemene veelvoud is het kleinste aantal gemene veelvouden.
Als we doorgaan met het vorige voorbeeld: als de gemeenschappelijke veelvouden van 2 en 3 6, 12 en 18 waren, is het kleinste gemene veelvoud of LCM 6, aangezien dit de kleinste van de gemeenschappelijke veelvouden is.
Vervolgens zullen we zien hoe we het kleinste gemene veelvoud kunnen berekenen. U kunt twee methoden gebruiken.
De eerste methode om de LCM te berekenen is degene die we eerder hebben gebruikt, dat wil zeggen, we schrijven de eerste veelvouden van elk getal, geven de veelvouden aan die veel voorkomen en kiezen het kleinste gemene veelvoud.
Laten we nu de tweede methode voor het berekenen van de LCM uitleggen. In dit geval is het eerste dat u moet doen, elk getal in priemfactoren verdelen. Vervolgens zullen we de gemeenschappelijke en ongebruikelijke factoren moeten kiezen die tot de maximale exponent zijn verhoogd en ten slotte zullen we de gekozen factoren moeten vermenigvuldigen.
Een ander gebruik van de LCM is op het gebied van algebraïsche uitdrukkingen. De LCM van twee van deze uitdrukkingen is gelijk aan die met de kleinste numerieke coëfficiënt en de laagste graad die kan worden gedeeld door alle gegeven uitdrukkingen zonder een rest achter te laten.
