Onderdrukking is een innerlijk gevoel of ongemak dat een individu ervaart, maar als het gevoel fysiek is, kan het worden gedefinieerd als een verstikking in de borst, wat ademhalingsmoeilijkheden en in sommige gevallen pijn veroorzaakt.
Dit ongemak kan ook worden gebruikt om naar een spiritueel of mentaal gevoel te verwijzen. Dit gebeurt wanneer de persoon een verontrustend probleem of een verontrustende situatie heeft en dit ongemak creëert een gevoel van spijt. Evenzo is onderdrukking typerend voor situaties van grote spanning of emotionele stress die worden veroorzaakt door ongunstige persoonlijke omstandigheden, bijvoorbeeld een werkprobleem of teleurstelling in het gezin of de liefde.
Er is een ander type onderdrukking, zoals politiek, dat verwijst naar collectieve verschijnselen binnen de politieke arena. Dit gebeurt wanneer een volk van een land of gebied wordt onderworpen aan een tiranniek regime. In dit opzicht treedt het regime op als onderdrukker en is de bevolking als geheel onderdrukt. Door de geschiedenis heen zijn er momenten geweest waarop onderdrukking de hoofdrol speelde, vooral in dictaturen of totalitaire regimes. Dit gebeurt wanneer de leiders macht uitoefenen op een absolute manier en de mensen onderwerpen aan algemene frustratie, omdat ze niet in staat zijn om volledig met elkaar om te gaan en met bepaalde niveaus van vrijheid. Daarom is er meestal een verlangen voordat je voelt vrijheid, waardoor een populaire reactie werd uitgelokt om een einde te maken aan politieke onderdrukking.
Vanuit politiek perspectief impliceert onderdrukking een relatie met macht. Dit is de handeling van iemand dwingen of een reeks richtlijnen of normen opleggen zonder hun wil. Aan de andere kant zijn er in democratische landen machtsmechanismen, maar deze worden gelegitimeerd door een andere macht, zoals de electorale macht , en er is een verdeling van bevoegdheden die de mate van onderdrukking vermindert die een democratisch regime over het volk zou kunnen uitoefenen.
Het is in dictatoriale systemen waar onderdrukking vaker voorkomt, waarbij de meerderheid van de mensen lijdt aan een despotisch beleid. Evenzo is er een acceptatie door de burgers omdat er angst is om zich te bekeren om onderdrukking uit te lokken, aangezien de leiders zware straffen of sancties toepassen in het licht van elke dreiging.
