Het is een poëtische uitdrukking van grote intensiteit, hoewel delicaat en met een idyllische liefdesversterker, het is een combinatie van vrije verzen zonder grenzen, van 7 tot 11 lettergrepen per strofe, ze hebben een tekort aan harmonieuze en eenvoudige combinatie en kunnen worden gezongen, kort zijn.
Er wordt gezegd dat het werd geboren in de tijd van de Renaissance, zijn vorm en oorsprong is Italië, en verwierf grotere bekendheid zowel op literair gebied in de gedichten als in de musical, waaronder Dante, Petrarca, Tasso en anderen, die door transformatie naar de musical waar muzikale auteurs zoals Luca Marenzio die leven schonk met zijn akkoorden, die de kwalificatie van Divine verdienden voor zijn voortreffelijke composities.
Met andere woorden, Madrigal- poëzie is gedefinieerd als een belangrijk onderdeel van muziek die voor verschillende stemmen wordt gezongen, met een verscheidenheid aan texturen van intense expressiviteit, waar muziek en geschreven tekst samenkomen om te komen tot een representatie van de personages, liefde, de maan of de sterren, tussen hoge tonen, de bas in sterkere gevoelens van de pijnlijke verliezen van het leven, zoals de dood, met behulp van pauzes om de afstanden te identificeren en gelukkiger geluiden voor geluk.
Madrigal-poëzie is een complete begeleiding van gevoelens die worden uitgedrukt tussen de muziek, die crescendo groeien tussen de pauzes en de plotselinge stiltes, waardoor een pad ontstaat dat als model dient voor de volgende generatie componisten van de tijd die zich over heel Europa verspreidt.
Omdat het een creatie van authentieke emotionele karakter waar de hoofdpersoon is oprecht verliefd op een bucolische toon, waarbij elk vers toont de ervaringen van de auteur, zonder exacte aantal verzen, dat wil zeggen, waar de woorden kunnen worden samengevoegd in één delicate strofe.
Hoewel het een schone en mooie stijl, het madrigaal ging door de daling moment als andere vormen van artistieke expressie zoals als declamatie en solistisch op het toneel, die later vervangen door de meer religieuze cantate genre met een orkest gezongen in koren, die het begon te gebeuren in het jaar 1650.
