Wat zijn landbouwhervormingen van de gebroeders Graco? »De definitie en betekenis ervan

Anonim

De agrarische hervormingen van de Graco zijn een reeks wetten die in Rome zijn voorgesteld door de broers Tiberio en Gaius Graco, een lid van de Graco- familie, die opschudding veroorzaakten in Italië omdat ze de boeren begunstigden en de rijke klasse schaden. Tiberio Graco was de eerste die het landbouwhervormingsproject uitwerkte, waarbij percelen op openbare gronden aan de boeren werden afgestaan.

Als gevolg van de Romeinse veroveringen op de Middellandse Zee werd een groot aantal plattelandsfamilies economisch geschaad, waarvoor ze moesten emigreren naar grote steden en hun gewassen achterlieten. De rijke klasse profiteerde van de situatie en verwierf uiteindelijk de meeste van deze gronden. De boeren van hun kant moesten gaan wonen in de stad Rome, waar ze zich toelegden op het werken als bedienden.

Al deze situatie motiveerde Tiberio Graco om de landbouwhervorming te formuleren, waarbij hij zijn positie als tribune van het plebs gebruikte. Dit project veroorzaakte onmiddellijk tegenstand bij de latifundista-sector, maar het werd volledig goedgekeurd door de armen, wat duidelijk de goedkeuring ervan bevorderde.

Onder de verzoeken van de gebroeders Graco waren:

  • Dat de gronden werden verdeeld tussen het proletariaat en de ontslagen soldaten.
  • De vestiging van soldaten in de koloniën.
  • Verleen het Romeinse staatsburgerschap aan Italianen en Latino's.
  • Geef de ridders het recht om deel uit te maken van de tribunalen die berechtingen hebben gevoerd naar aanleiding van de misdaden begaan door de Romeinse magistraten tegen de provincialen.

Ondanks alles wat Tiberius deed om al deze veranderingen door te voeren, slaagde de oppositie erin te zegevieren en doodde Tiberius samen met zijn mannen tijdens een volksvergadering.

Gaius Graco, broer van Tiberius, slaagde erin herkozen te worden als tribune van het plebs en besluit het werk van zijn overleden broer voort te zetten, voornamelijk vanwege het gevoel van wraak dat hij voelde en niet vanwege het verdedigen van de rechten van het plebs.

Cayo bevorderde op dezelfde manier de vestiging van nieuwe koloniën in Italië, verbeterde de verlening van militaire dienst en verbeterde ook de levering van tarwe aan Rome. Hij verhoogde de belastingen en douanerechten op rijke Aziatische provincies om fondsen te werven. Hij ontnam ook de edelen van hun gerechtelijke macht en gaf die over aan de ridders. Ten slotte presenteert hij een project dat Romeins staatsburgerschap verleent aan iedereen die in Italië woont.

Dit alles betekende dat de oppositie in de Senaat hun privileges bedreigd zag, dus Cayó moest vluchten, maar hij kan niet aan zijn lot ontsnappen en wordt samen met zijn mannen vermoord.